Silent So Long - Emigrate, Jonathan Davis

I tell you when to speak

To get up from your seat

You’re wearing the letter, abettor

See what you’ve done to me

I know there’s nothing left to be

I know there is no use

There is no forever and ever

Can’t fix what once was whole

It used to follow me wherever

Like vines that grew

I’d run to hold myself together

Like vines that grew

Silent so long

After the wait

After I’m on my own

I illuminate

Below the strong are weak

What talked has turned to meat

I let it get redder and redder

What tore inside of me Alone I’m my enemy

Alone I see the truth

I know that together or severed

I’ll dig out from the hole

It used to follow me wherever

Like vines that grew

I’d run to hold myself together

Like vines that grew

Silent so long

After the wait

After I’m on my own

I illuminate

Ik zeg je wanneer je moet spreken

Om op te staan van uw stoel

Je draagt ​​de brief, abettor

Kijk wat je me hebt aangedaan

Ik weet dat er niets meer te doen is

Ik weet dat het geen zin heeft

Er is geen voor eeuwig en altijd

Kan niet repareren wat ooit heel was

Het volgde me altijd overal

Zoals wijnstokken die groeiden

Ik zou rennen om mezelf bij elkaar te houden

Zoals wijnstokken die groeiden

Zo lang stil

Na het wachten

Nadat ik alleen ben

ik verlicht

Onder de sterken zijn zwak

Wat gepraat heeft, is vlees geworden

Ik laat het roder en roder worden

Wat er in mij scheurde Alleen ik ben mijn vijand

Alleen ik zie de waarheid

Ik weet dat samen of gescheiden

Ik graaf uit het gat

Het volgde me altijd overal

Zoals wijnstokken die groeiden

Ik zou rennen om mezelf bij elkaar te houden

Zoals wijnstokken die groeiden

Zo lang stil

Na het wachten

Nadat ik alleen ben

ik verlicht