Rope Of Weeds - Elysian Fields

Night cracked like a skull

Made the moon convulse

Wrapped its chilly tongue around my mast

A fortnight it would be

Since I’d been out at sea

Ne’er another soul had crossed my path

Ne’er another soul had crossed my path

I was hauling salt

In my bleached and battered boat

Trawling just to pass the restless night

When I felt the queerest tug

Against that fraying cord

Reeling in a devastating sight

In the brackish sound

Somebody had drowned

She wrapped her raven rings around my line

She wrapped her raven rings around my line

In a tangled open dress

The most comely bloodless breasts

A distant look was frozen in her eyes

A fiend possessed my soul

As I helped her to disrobe

A rope of weeds was woven round her thighs

A rope of weeds was woven round her thighs

My ill and frenzied heart

And the quiet lapping song

Beaten by the splendor of her hips

I had to lay her down

Atop those briny beds

And press my mouth against her silent lips

The frigid moon was green

Upon my wicked scene

My wasted angel shimmering in sand

I had to be with her

And leave the world behind

I knew that no one else could understand

And I slipped her silver palm inside my hand

Married to the bower

I threw our bodies overboard

Our hearts were bound by heavy rusted chain

Now I roam the ocean floor

With the lady I adore

This is where we remain

This is where we remain

This is where we remain

This is where we remain

De nacht kraakte als een schedel

Maakte de maan stuiptrekkingen

Wikkelde zijn kille tong om mijn mast

Over veertien dagen zou het zijn

Sinds ik op zee was geweest

Geen andere ziel had mijn pad gekruist

Geen andere ziel had mijn pad gekruist

Ik was zout aan het vervoeren

In mijn gebleekte en gehavende boot

Trawlvisserij om de rusteloze nacht door te komen

Toen ik de vreemdste ruk voelde

Tegen dat rafelende koord

Wankelend in een verwoestende aanblik

In het brakke geluid

Er was iemand verdronken

Ze wikkelde haar ravenringen om mijn lijn

Ze wikkelde haar ravenringen om mijn lijn

In een verwarde open jurk

De meest bevallige bloedeloze borsten

Een verre blik was bevroren in haar ogen

Een duivel bezat mijn ziel

Terwijl ik haar hielp uit te kleden

Een touw van onkruid was om haar dijen geweven

Een touw van onkruid was om haar dijen geweven

Mijn zieke en waanzinnige hart

En het rustige kabbelende lied

Geslagen door de pracht van haar heupen

Ik moest haar neerleggen

Boven op die zilte bedden

En druk mijn mond tegen haar stille lippen

De ijskoude maan was groen

Op mijn slechte scène

Mijn verspilde engel glinsterend in het zand

Ik moest bij haar zijn

En laat de wereld achter

Ik wist dat niemand anders het kon begrijpen

En ik gleed haar zilveren palm in mijn hand

Getrouwd met het prieel

Ik heb onze lichamen overboord gegooid

Onze harten waren gebonden door een zware verroeste ketting

Nu dwaal ik over de oceaanbodem

Met de dame waar ik dol op ben

Dit is waar we blijven

Dit is waar we blijven

Dit is waar we blijven

Dit is waar we blijven