Elysian Fields - Elysian Fields

If I die give my body to the sun

please don’t cry this field of tears will let me run

but the echoes sparcely tell me where to go and I’m stuck between the rain and the snow

I didn’t think dying would be so hard

I didn’t think living would be so hard

waking up in the turning tide

was easier than living in your eyes, my love

and the paper let me use it’s face

to tell you of all my disgrace

and I’m sorry if you didn’t say «goodbye»

yes I’m sorry if I ever made you cry

but none of this time was wasted on you

I thought I was fine walking in these shoes

but the water was just too cold

and your words were just too bold

then the summer came at early spring

and my lungs let out a breath and then a scream

and as I lie here dying

you haven’t lost a thing

you haven’t lost a thing

these lonely eyes are letting go of pain

so if I die, let my blood leave a stain

Als ik sterf, geef mijn lichaam dan aan de zon

huil alsjeblieft niet, dit tranenveld laat me rennen

maar de echo's vertellen me nauwelijks waar ik heen moet en ik zit vast tussen de regen en de sneeuw

Ik had niet gedacht dat doodgaan zo moeilijk zou zijn

Ik had niet gedacht dat het leven zo moeilijk zou zijn

wakker worden in het kerende tij

was makkelijker dan in jouw ogen te leven, mijn liefste

en het papier liet me zijn gezicht gebruiken

om je al mijn schande te vertellen

en het spijt me als je geen "vaarwel" hebt gezegd

ja het spijt me als ik je ooit aan het huilen heb gemaakt

maar geen van deze tijd is aan jou verspild

Ik dacht dat ik het prima vond om op deze schoenen te lopen

maar het water was gewoon te koud

en je woorden waren gewoon te vet

toen kwam de zomer in het vroege voorjaar

en mijn longen lieten een adem ontsnappen en toen een schreeuw

en terwijl ik hier lig te sterven

je bent niets kwijtgeraakt

je bent niets kwijtgeraakt

deze eenzame ogen laten de pijn los

dus als ik sterf, laat mijn bloed dan een vlek achterlaten