Shore to Aeon - Elvellon

Awaken in a wonderous dream

Where a river springs form its head

A boat rests on a quiet shore

And staggers in the evening tide

Somewhere from afar I can hear whispers,

Bid me to cast anchor a-mid the night waves

The ocean seems endlessly

There is no border between

The starlit sky and this neverending sea.

Silent eternity

The journey’s casting off into the blue

Following the endless stream

There’s no helmsman, there is no oar

Just an old, blind passenger

Somewhere from afar I can hear whispers,

Bid me to cast anchor a-mid the night waves

The ocean seems endlessly

There is no border between

The starlit sky and this neverending sea

Silent eternity

Weeping willows welcome me

And their blooming branches cover the stream

The sunsets last red rays fade away

As the warmth is passing me by

Withered leaves dance through the air

And the treetops turning drab and bald

Nightly blue reaveals itself

As I reach the oceans calm

As the river floats into the sea

Aeon’s awaiting me

Somewhere from afar I can hear whispers,

Bid me to cast anchor a-mid the night waves

The ocean seems endlessly

There is no border between

The starlit sky and this neverending sea.

Silent eternity

Aeon bears finality

And denies the passengers return

Stars and silence carry me

Far into anendless floating sky

Ontwaken in een wonderbaarlijke droom

Waar een rivier zijn hoofd ontspringt

Een boot rust op een rustige kust

En wankelt in het avondtij

Ergens van ver hoor ik gefluister,

Bid dat ik midden in de nachtelijke golven voor anker ga

De oceaan lijkt eindeloos

Er is geen grens tussen

De sterrenhemel en deze oneindige zee.

Stille eeuwigheid

De reis gaat de lucht in

De eindeloze stroom volgen

Er is geen stuurman, er is geen roeispaan

Gewoon een oude, blinde passagier

Ergens van ver hoor ik gefluister,

Bid dat ik midden in de nachtelijke golven voor anker ga

De oceaan lijkt eindeloos

Er is geen grens tussen

De sterrenhemel en deze oneindige zee

Stille eeuwigheid

Treurwilgen heten mij welkom

En hun bloeiende takken bedekken de stroom

De laatste rode stralen van de zonsondergang vervagen

Terwijl de warmte aan me voorbijgaat

Verdorde bladeren dansen door de lucht

En de boomtoppen die grauw en kaal worden

Nachtblauw openbaart zichzelf

Terwijl ik de oceanen kalm bereik

Terwijl de rivier de zee in drijft

Aeon wacht op me

Ergens van ver hoor ik gefluister,

Bid dat ik midden in de nachtelijke golven voor anker ga

De oceaan lijkt eindeloos

Er is geen grens tussen

De sterrenhemel en deze oneindige zee.

Stille eeuwigheid

Aeon draagt ​​finaliteit

En ontkent de terugkeer van de passagiers

Sterren en stilte dragen mij

Ver in de eindeloze zwevende lucht