Отпускаю - ELMAN, Gafur

Отпускаю тебя

Рядом с тобой невыносимо

Воспоминания дают силы

Но за тобой на дно нельзя

Отпускаю тебя

Ты для меня неуязвима

Как ты могла стрелять мне в спину

И улыбаться, не любя?

Ты прекрати меня искать, я выжил этот страх

И на твоих устах больше не моё имя

Я забуду поезда, в которых о тебе

Писал я

Прекрати меня искать

И вот уже настало время нам другими стать

Запутано, что было, да, я многим виноват

Не знаю, всё меняет время

Ты знаешь, что нам так будет проще

Давай не будем мы с тобой наивны

Свобода нам всегда была дороже

Так уходи

Отпускаю тебя

Рядом с тобой невыносимо

Воспоминания дают силы

Но за тобой на дно нельзя

Отпускаю тебя

Ты для меня неуязвима

Как ты могла стрелять мне в спину

И улыбаться, не любя?

Сотый раз

Я поверил в то, что тебе было нужно

Ты мираж

Наши океаны превратились в лужи

Всё расставив по местам

Я забуду, как искал

Среди глаз уставших дам

Ту, что верит в чудеса

Тебе — в небо птицей, а мне грозы

Не дают согреться на морозе

Сердце на осколки, как у края

Но я отпускаю

Отпускаю тебя

Рядом с тобой невыносимо

Воспоминания дают силы

Но за тобой на дно нельзя

Отпускаю тебя

Ты для меня неуязвима

Как ты могла стрелять мне в спину

И улыбаться, не любя?

ik laat je gaan

Naast je is ondraaglijk

Herinneringen geven kracht

Maar je kunt niet naar de bodem gaan

ik laat je gaan

Je bent onkwetsbaar voor mij

Hoe kon je me in de rug schieten?

En glimlach, niet liefdevol?

Stop met zoeken naar mij, ik heb deze angst overleefd

En op je lippen is niet langer mijn naam

Ik zal de treinen vergeten waarin over jou zit

ik schreef

stop met zoeken naar mij

En nu is het tijd voor ons om anders te worden

Verwarrend wat was, ja, ik heb veel te verwijten

Ik weet het niet, tijd verandert alles

Je weet dat het voor ons makkelijker zal zijn

Laten we niet naïef zijn

Vrijheid is ons altijd dierbaarder geweest

Dus ga weg

ik laat je gaan

Naast je is ondraaglijk

Herinneringen geven kracht

Maar je kunt niet naar de bodem gaan

ik laat je gaan

Je bent onkwetsbaar voor mij

Hoe kon je me in de rug schieten?

En glimlach, niet liefdevol?

honderdste keer

Ik geloofde in wat je nodig had

Je bent een luchtspiegeling

Onze oceanen zijn in plassen veranderd

Alles op zijn plaats zetten

Ik zal vergeten hoe ik heb gezocht

Onder de ogen van vermoeide dames

Degene die in wonderen gelooft

Voor jou - een vogel in de lucht, en onweer voor mij

Blijf niet warm in de kou

Hart in stukjes, zoals aan de rand

Maar ik laat los

ik laat je gaan

Naast je is ondraaglijk

Herinneringen geven kracht

Maar je kunt niet naar de bodem gaan

ik laat je gaan

Je bent onkwetsbaar voor mij

Hoe kon je me in de rug schieten?

En glimlach, niet liefdevol?