Die Sixtinische Madonna - Electra, Neue Elbland Philharmonie, Chor Hoyerswerda, Jens-Uwe Mürner

Der Maler

Viele Hundert Jahre sind hin über die Welt

Seit ein großer Maler malte die Madonna

Die das Kind auf den Armen hält

Gottes Frau und Josephs Frau

Aber war es nicht vor allem jene Frau

Die in seinem Herzen war

Irgendwo gewonnen, irgendwo gesehen

Oder nichts als Sehnsucht gar

Und er malte Gott nicht wie ein Feuer oder Licht

Und er malte Gott wie es aus Menschenaugen spricht

Jahwe hörte auf ein Geist vom Himmel her zu sein

Wurde Geist des Menschen und ein Maler fing ihn ein

Viele Hundert Jahre sind hin über die Welt

Doch es blieb der Welt sein Name

Die Madonna die das Kind in den Armen hält

Eine neue Göttlichkeit, und der Maler klopfte seinen Pinsel aus

Meine Schöne, schau dir’s an, also habe ich als Maler dich geliebt

Also lieb ich dich als Mann

Und er malte Gott nicht wie ein Feuer oder Licht

Und er malte Gott wie es aus Menschenaugen spricht

Jahwe hörte auf ein Geist vom Himmel her zu sein

Wurde Geist des Menschen und ein Maler fing ihn ein

Das Bild

Wie sie schwebt, schwebt über Wolken daher

Da geht der Papst in die Knie

Und die Blitzgewohnte geblendet sieht fort

Einhält die Artillerie

Setzten nicht gar Soldaten ihr Leben ein

Aus Kellernacht und Minen sie zu befrein

Das nicht zerstört wird, was uns gehört

Uns den Menschen und nicht einem Volk

Ah, ah herrliche Frau, Himmel und Erde in eins

Ah, ah herrliche Frau, es ist unsere Frau

Wie sie lebt, lebt nicht als Heiligenschein

Sondern ist Fleisch und ist Blut

Und geboren zu leben, bis das man stirbt

Furchtsam ihr Schritt und voll Mut

Halten nicht wir in Ehren ihr Angesicht

Die wir verstehn', das es vom Menschen spricht

Kleinmut und Stolz, aus diesem Holz

Schuf der Mensch sich am sechsten Tag Gott

Ah, ah herrliche Frau, Himmel und Erde in eins

Ah, ah herrliche Frau, es ist auch unsere Frau

Ah, ah herrliche Frau, jeder Mensch sieht in ihr eins

Ah, ah herrliche Frau, es ist auch unsre Frau

Der Betrachter:

Wenn du dahinhetzt

Dann vergiß die deine nicht

Wie lange Zeit schon

Sahst du ihr nicht ins Gesicht

O auch in ihren Augen gibt es diesen Samt

O küß' die Bitternis von ihrem Mund, verdammt

Ist es die Mutter?

Ist es die Schwester?

Oder ist es die Liebste?

Ist es die Frau, die du vergißt?

Oh auch in ihren Augen gibt es diesen Samt

Oh reiß die Sachlichkeit ihr vom Gesicht, verdammt

Geh zu ihr, und da steht sie mit dem Kind

Schwebend die, die noch ungeboren sind

Tief in dir, da fällst du auf die Knie

Das ist sie ganz genau, das ist die Frau

Ach, an den Fronten trugen wir in uns ihr Bild

Und nach den Nöten liebten wir sie heiß und wild

Nun ist sie Kumpel oder führt sie uns das Haus

Und manchmal meint man, sie sieht nicht besonders aus

Oh auch in ihren Augen gibt es diesen Samt

Oh reiß die Sachlichkeit ihr vom Gesicht, verdammt

Geh zu ihr, und da steht sie mit dem Kind

Schwebend die, die noch ungeboren sind

Tief in dir, da fällst du auf die Knie

Das ist sie ganz genau, das ist die Frau

De schilder

Vele honderden jaren zijn verstreken over de wereld

Sinds een grote schilder de Madonna schilderde

het kind in haar armen houdend

Gods vrouw en Jozefs vrouw

Maar was het niet in de eerste plaats die vrouw?

Wat in zijn hart zat

Ergens gewonnen, ergens gezien

Of niets anders dan verlangen

En hij schilderde God niet als een vuur of een licht

En hij schilderde God zoals het spreekt vanuit menselijke ogen

Jahweh hield op een geest uit de hemel te zijn

Werd de geest van de mens en een schilder nam hem gevangen

Vele honderden jaren zijn verstreken over de wereld

Maar zijn naam bleef bij de wereld

De Madonna houdt het kind in haar armen

Een nieuwe goddelijkheid, en de schilder tikte met zijn penseel

Mijn schoonheid, kijk eens aan, dus ik hield van je als schilder

Dus ik hou van je als een man

En hij schilderde God niet als een vuur of een licht

En hij schilderde God zoals het spreekt vanuit menselijke ogen

Jahweh hield op een geest uit de hemel te zijn

Werd de geest van de mens en een schilder nam hem gevangen

De foto

De manier waarop ze zweeft, zweeft boven wolken

Dan gaat de paus op zijn knieën

En degenen die gewend zijn aan bliksem kijken blind toe

Stop de artillerie

Waren niet eens soldaten hun leven aan het riskeren?

Om ze te bevrijden van keldernacht en mijnen

Dat wat van ons is, wordt niet vernietigd

Wij het volk en niet een volk

Ah, ah, mooie vrouw, hemel en aarde in één

Ah ah lieve dame, het is onze dame

Hoe ze leeft, leeft niet als een halo

Maar is vlees en is bloed?

En geboren om te leven tot iemand sterft

Timide haar stap en vol moed

Eer we haar gezicht niet?

Wij die begrijpen dat het over mensen gaat

zwakheid en trots, gemaakt van dit hout

Op de zesde dag schiep de mens God voor zichzelf

Ah, ah, mooie vrouw, hemel en aarde in één

Ah ah glorieuze dame, het is ook onze dame

Ah, ah, mooie vrouw, iedereen ziet één ding in haar

Ah, ah, mooie vrouw, het is ook onze vrouw

Kijker, waarnemer:

Als je je daar haast

Vergeet dan de jouwe niet

Hoelang is het geweest

Heb je haar niet in het gezicht gekeken?

O ook in hun ogen is er dit fluweel

O kus de bitterheid uit haar mond, verdomme

Is het de moeder?

Is het de zus?

Of is het de lieverd?

Is het de vrouw die je vergeet?

Oh daar zit ook dat fluweel in haar ogen

Oh, haal de bruikbaarheid van haar gezicht, verdomme

Ga naar haar toe en daar is ze met het kind

Drijvende degenen die nog niet zijn geboren

Diep van binnen val je op je knieën

Dat is precies wat ze is, dat is de vrouw

Oh, aan de fronten droegen we hun beeld in ons

En na ontberingen hielden we fel en wild van haar

Nu is ze een maatje of runt ze het huis voor ons

En soms denk je dat ze er niet speciaal uitziet

Oh daar zit ook dat fluweel in haar ogen

Oh, haal de bruikbaarheid van haar gezicht, verdomme

Ga naar haar toe en daar is ze met het kind

Drijvende degenen die nog niet zijn geboren

Diep van binnen val je op je knieën

Dat is precies wat ze is, dat is de vrouw