No Rancho Fundo - Eduardo Araujo

No rancho fundo, bem pra lá do fim do mundo

Onde a dor e a saudade contam coisas da cidade

No rancho fundo, de olhar triste e profundo

Um moreno conta as mágoas tendo os olhos rasos d'água

Pobre moreno, que de tarde no sereno

Espera a lua no terreiro tendo o cigarro por companheiro

Sem um aceno ele pega da viola

E a lua por esmola vem pro quintal deste moreno

No rancho fundo, bem pra lá do fim do mundo

Nunca mais houve alegria nem de noite nem de dia

Os arvoredos já não contam mais segredos

E a última palmeira já morreu na cordilheira

Os passarinhos internaram-se nos ninhos

De tão triste esta tristeza enche de trevas a natureza

Tudo por que?

Só por causa do moreno

Que era grande, hoje é pequeno para uma casa de sapê

In de diepe ranch, ver voorbij het einde van de wereld

Waar pijn en verlangen iets vertellen over de stad

Op de diepe ranch, droevig en diep kijkend

Een brunette vertelt zijn verdriet met oppervlakkige ogen

Arme brunette, die middag in de rust

Wachten op de maan in de tuin met een sigaret als metgezel

Zonder te zwaaien pakt hij de altviool

En de maan voor aalmoezen komt naar de achtertuin van deze moreno

In de diepe ranch, ver voorbij het einde van de wereld

Er was nooit meer vreugde, noch 's nachts noch overdag

De bomen vertellen geen geheimen meer

En de laatste palmboom is al gestorven in de cordilheira

De vogels werden geïnterneerd in de nesten

Zo verdrietig dat dit verdriet de natuur met duisternis vult

Allemaal waarom?

Gewoon vanwege de brunette

Vroeger was het groot, tegenwoordig is het klein voor een huis met rieten dak