Dusk (the Rising) - Edison's Children

Twisted…

Don’t know where the hell i am

Blinded…

Will i ever see you again

Silent…

Regretting the words i wish were said

Deafened…

If only i could hear your voice again

Winter…

When will this november ever end

Bitter…

So ugly just under the skin

Distant…

I can feel you begin to pull away

All that’s left inside…

Bleeds into the falling rain

Haunted…

Is there no escape from your distant memory

Wasted…

Is this all i was ever meant to be

Broken…

Left and abandoned here to rust

Leave now…

Before the rising of the dusk

gedraaid…

Ik weet niet waar ik ben

verblind…

Zal ik je ooit weer zien

Stil…

Spijt van de woorden die ik wou dat ze werden gezegd

verdoofd…

Kon ik je stem maar weer horen

Winter…

Wanneer zal deze november ooit eindigen?

Bitter…

Zo lelijk net onder de huid

ver…

Ik voel dat je begint weg te trekken

Alles wat er nog in zit...

Bloedt in de vallende regen

Behekst…

Is er geen ontsnapping uit je verre herinnering?

Stomdronken…

Is dit alles wat ik ooit had moeten zijn?

Gebroken…

Hier achtergelaten en achtergelaten om te roesten

Vertrek nu…

Voor het opkomen van de schemering