Twilight - Edge of Sanity

Arranged: Dan Swano, Benny Larsson

Keyboards: Dan Swano

I close your eyes and whisper Goodbye.

You will never see how I cry.

I can recall what you said to me once:

If I leave there wil be a sign

And the twilight will show me tonight.

From dusk to dawn.

That’s when we arise.

All souls forlorn, come down from the skies.

We’re called the mist by the human race.

But we do exist in a million ways.

oh i’m in the twilight world tonight

and i obey the moon.

i’m in the twilight world tonight.

the mist will dance and the elves will sing their croon.

My eyes will not believe the sight.

They dance in trance this magic night.

The sound that did enchant my ears.

I feel my eyes release the tears.

I know the answer now.

To die, I an no longer afraid somehow.

And now I know

that there is another way for me to go.

And now they show that there is life in the afterglow.

I can feel the presence of the unknown side.

The shivers infest my body.

This cannot be denied.

oh, we’re in the twilight world tonight…

No way!

This can’t be a dream!

I pinched my skin to make sure I was awake.

What I see might be too much to take.

The dance in a circle above the ground

and I can see you and it looks like you’re still alive.

Somehow you seem so relieved.

A nightbird chasing the shadows fly right through your body

and then I know that you don’t really exist.

You’re just a reflection in this midsummer dance.

I feel my heart pounding faster ever than before,

I must have stopped breathing.

The image of you fade.

And now I know why had the strong feeling that I must find

this place you once described and to see your final dance.

Will we ever meet again?

No!

oh, you’re in the twilight world tonight…

They fade away and so do I.

You’re gone, I’ll always wonder why you came

and made me realize that you exist there in the twilight sky.

Is this a dream or plain reality?

It feels more like a trip to what I never thought I’d see.

Suddenly fear took a hold on my mind.

I had to move away unless I would go blind.

oh, you’re in the twilight world tonight…

I, I know the answer now.

To die I am no longer afraid somehow.

So fade away…

Arrangementen: Dan Swano, Benny Larsson

Toetsenborden: Dan Swano

Ik sluit je ogen en fluister tot ziens.

Je zult nooit zien hoe ik huil.

Ik kan me herinneren wat je ooit tegen me zei:

Als ik vertrek, staat er een bordje

En de schemering zal het me vanavond laten zien.

Van zonsondergang tot zonsopgang.

Dat is wanneer we opstaan.

Alle zielen verlaten, komen uit de lucht.

We worden door het menselijk ras de mist genoemd.

Maar we bestaan ​​op miljoenen manieren.

oh ik ben vanavond in de schemerwereld

en ik gehoorzaam de maan.

ik ben vanavond in de schemerwereld.

de mist zal dansen en de elven zullen hun croon zingen.

Mijn ogen zullen het zicht niet geloven.

Ze dansen in trance deze magische nacht.

Het geluid dat mijn oren betoverde.

Ik voel hoe mijn ogen de tranen loslaten.

Ik weet nu het antwoord.

Om te sterven, ben ik op de een of andere manier niet langer bang.

En nu weet ik het

dat er een andere weg voor mij is.

En nu laten ze zien dat er leven is in de nagloed.

Ik voel de aanwezigheid van de onbekende kant.

De rillingen teisteren mijn lichaam.

Dit kan niet worden geweigerd.

oh, we zijn vanavond in de schemerwereld...

Echt niet!

Dit kan geen droom zijn!

Ik kneep in mijn huid om er zeker van te zijn dat ik wakker was.

Wat ik zie, is misschien te veel om mee te nemen.

De dans in een cirkel boven de grond

en ik kan je zien en het lijkt alsof je nog leeft.

Op de een of andere manier lijk je zo opgelucht.

Een nachtvogel die de schaduwen achtervolgt, vliegt dwars door je lichaam

en dan weet ik dat je niet echt bestaat.

Je bent slechts een weerspiegeling in deze midzomerdans.

Ik voel mijn hart sneller bonzen dan ooit tevoren,

Ik moet gestopt zijn met ademen.

Het beeld van jou vervaagt.

En nu weet ik waarom ik het sterke gevoel had dat ik moest vinden

deze plek die je ooit beschreef en om je laatste dans te zien.

Zullen we elkaar ooit weer ontmoeten?

Nee!

oh, je bent vanavond in de schemerwereld...

Ze vervagen en ik ook.

Je bent weg, ik zal me altijd afvragen waarom je kwam

en deed me beseffen dat je daar in de schemerhemel bestaat.

Is dit een droom of pure realiteit?

Het voelt meer als een reis naar wat ik nooit had gedacht te zien.

Plotseling nam angst greep op mijn geest.

Ik moest weggaan, tenzij ik blind zou worden.

oh, je bent vanavond in de schemerwereld...

Ik, ik weet het antwoord nu.

Om te sterven ben ik op de een of andere manier niet meer bang.

Dus vervaag...