Ondine - Echobelly, Sonya Madan, Ken Campbell

You say you can walk away

Any time at all

Ahhhahhhhaa

You say you’re not afraid to die

But you’re not sleeping

Ahhhahhhhaa

You’re bringing me down, so slow

Bringing me down, so slow

Bringing me down…

You burn so cold

Lost your voice when it needed you

Ahhhahhhhaa

Black veins that tied you prisoner

To coax your severed highs

Ahhhahhhhaa

But this is the plastic age

The quite rage is dank and civilised

You’re bringing me down so slow

Bringing me down so slow

Bringing me down so…

Tell… who made it hurt?

Won’t you say… who made it hurt?

Won’t you tell me now… who made it hurt again?

Ahhhahhhhaa

You ache for something…

Ahhhahhhhaa

You ache for something…

You ache for something…

You ache for something…

You ache for something…

Je zegt dat je weg kunt lopen

Altijd en overal

Ahhhhhhhaa

Je zegt dat je niet bang bent om te sterven

Maar je slaapt niet

Ahhhhhhhaa

Je haalt me ​​naar beneden, zo traag

Me naar beneden halen, zo traag

Me neerhalen…

Je verbrandt zo koud

Je stem kwijt wanneer het je nodig had

Ahhhhhhhaa

Zwarte aderen die je gevangen bonden

Om je afgeknepen highs over te halen

Ahhhhhhhaa

Maar dit is het plastic tijdperk

De behoorlijke woede is vochtig en beschaafd

Je haalt me ​​zo langzaam naar beneden

Brengt me zo langzaam naar beneden

Mij ​​naar beneden halen dus...

Vertel... wie heeft het pijn gedaan?

Wil je niet zeggen... wie heeft het pijn gedaan?

Wil je me nu niet vertellen ... wie het weer pijn deed?

Ahhhhhhhaa

Je verlangt naar iets...

Ahhhhhhhaa

Je verlangt naar iets...

Je verlangt naar iets...

Je verlangt naar iets...

Je verlangt naar iets...