Sırtımdan Vurdu - Ebru Yaşar

Yine hüzün uğradı gönlümün limanına

Tutamadım kendimi, başladım ağlamaya

Yine hüzün uğradı gönlümün limanına

Tutamadım kendimi, başladım ağlamaya

Zoruma gidiyor, sormayın onu bana

O benim dünyamdı ufacık odamda

Şimdi ellerim titriyor yalnızlığın kollarında

Deli yangın başlıyor adını her andığımda

O beni sırtımdan vurdu

Düşmanıma gitti yâr oldu

Sormayın onu bana

O benim sebebim oldu

O beni sırtımdan vurdu

Düşmanıma gitti yâr oldu

Sormayın onu bana

O benim sebebim oldu

Yine karanlık oldu gündüzün ortasında

Uyku nedir unuttu gözlerim en sonunda

Yalanları geliyor birer birer aklıma

Ah, nasıl oldu da varamadım farkına

Şimdi ellerim titriyor yalnızlığın kollarında

Deli yangın başlıyor adını her andığımda

O beni sırtımdan vurdu

Düşmanıma gitti yâr oldu

Sormayın onu bana

O benim sebebim oldu

O beni sırtımdan vurdu

Düşmanıma gitti yâr oldu

Sormayın onu bana

O benim sebebim oldu

O beni sırtımdan vurdu

Opnieuw kwam er verdriet in de haven van mijn hart

Ik kon het niet helpen, ik begon te huilen

Opnieuw kwam er verdriet in de haven van mijn hart

Ik kon het niet helpen, ik begon te huilen

Ik heb het moeilijk, vraag me er niet naar

Het was mijn wereld in mijn kleine kamer

Nu trillen mijn handen in de armen van eenzaamheid

Elke keer als ik je naam roep begint er een gek vuur

Hij schoot me in de rug

Hij ging naar mijn vijand

vraag me er niet naar

Hij werd mijn reden

Hij schoot me in de rug

Hij ging naar mijn vijand

vraag me er niet naar

Hij werd mijn reden

Midden op de dag was het weer donker

Mijn ogen zijn eindelijk vergeten wat slapen is

Hun leugens komen één voor één in mijn gedachten

Oh, hoe heb ik me niet gerealiseerd

Nu trillen mijn handen in de armen van eenzaamheid

Elke keer als ik je naam roep begint er een gek vuur

Hij schoot me in de rug

Hij ging naar mijn vijand

vraag me er niet naar

Hij werd mijn reden

Hij schoot me in de rug

Hij ging naar mijn vijand

vraag me er niet naar

Hij werd mijn reden

Hij schoot me in de rug