Sandlerkönig Eberhard - EAV

Ein wahrer Musterknabe

War der Eberhard,

Nach Schwiegermutterart

Im Kirchenchor und als Student stieg er steil empor,

Bis er sein Herz verlor.

Ihr Name der war Julia, sie brach ihm das Herz,

Doch als sie ihn dann verließ,

Warf er sein junges Leben abgrundwärts.

Schon bald sah man den Eberhard,

Das Auge rot, die Leber hart,

Immer tiefer in die Gosse sinken.

Sein äußeres war dubios, arbeits- und auch obdachlos

War er, und fing schon langsam an zu stinken.

Doch ganz egal wie tief er fiel

Der Eberhard verfiel mit Stil,

Er war ein Sandler ganz besond’rer Art.

Der einzige von Südbahnhof,

Der statt Fusel Glühwein soff,

Das war der Sandlerkönig Eberhard.

Legt er im Park sich nachts zur Ruh',

Deckt er sich mit dem Spiegel zu,

Und traurig denkt er an die Zeit zurück.

Er schaut sich des Foto an,

Des er kaum noch halten kann,

Die Julia, die war sein ganzes Glück.

Chorus:

Er war der Sandlerkönig, er war wie der Wein,

Ein Vagabund, oh bell’amore, so echt und rein.

Er war der Sandlerkönig, er war wie der Wein,

Doch wie bei Romeo und Julia:

Es hat nit sollen sein.

Der Sandlerkönig Eberhard macht vor dem Tresen an Spagat,

Da sieht er plötzlich eine Sandlerin.

Obwohl sie nicht nach Flieder richt,

Der Eberhard gleich niederbricht,

Es zieht ihn einfach magisch zu ihr hin.

Er sagt zu ihr: «Pardon Madam,

Kann i a Zigaretten ham»

Und er schenkt ihr einen tiefen Blick.

Auf einmal schreit er, «Jessas na,

Meiner Seel', die Julia»

Es ist Liebe auf den letzten tschick.

Chorus

Die beiden soffen Hand in Hand,

Im Glücksrausch alles durcheinand':

Fusel, Spiritus und Methanol.

Doch die Feier währt nur kurz,

Die Juli kriegt an Lebersturz,

Rülpst, und sagt dem Dasein lebewohl.

Der Eberhard rief «Liebste nein,

Willst du nicht, will auch ich nicht sein!»

Und nimmt den Todessaft aus ihrer Hand.

Weil ihm im Leben nichts mehr bleibt,

Hot er sich mit dem Rest entleibt

Wos waß i, villeicht san’s jetzt beinond'!

Chorus

Nana…

Es hat nit soll’n sein!

Chorus

(Fade out…)

Een echte modelboy

Was de Eberhard

Schoonmoeder stijl

In het kerkkoor en als student steeg hij steil,

Tot hij zijn hart verloor.

Haar naam was Julia, ze brak zijn hart

Maar toen ze hem verliet

Hij gooide zijn jonge leven in de afgrond.

Spoedig zag men de Eberhard,

Het oog rood, de lever hard,

Zak dieper en dieper in de goot.

Zijn uiterlijk was dubieus, werkloos en ook dakloos

Hij was, en begon langzaam te stinken.

Maar hoe diep hij ook viel

Eberhard viel met stijl,

Hij was een heel speciaal soort Sandler.

De enige van Südbahnhof,

Die glühwein dronk in plaats van drank,

Dat was de Sandler King Eberhard.

Als hij 's nachts in het park gaat liggen om uit te rusten,

Als hij zichzelf bedekt met de spiegel,

En helaas denkt hij terug aan de tijd.

Hij kijkt naar de foto,

die hij nauwelijks kan vasthouden

Julia was zijn geluk.

Refrein:

Hij was de Sandler King, hij was als de wijn

Een zwerver, oh bell'amore, zo echt en puur.

Hij was de Sandler King, hij was als de wijn

Maar zoals Romeo en Julia:

Het was niet de bedoeling.

De Sandlerkönig Eberhard doet de evenwichtsoefening voor de toonbank,

Dan ziet hij ineens een sandler.

Hoewel ze niet naar sering ruikt,

De Eberhard gaat onmiddellijk kapot,

Het trekt hem op magische wijze naar haar toe.

Hij zegt tegen haar: "Sorry mevrouw,

Mag ik een sigaret?

En hij kijkt haar diep aan.

Plotseling schreeuwt hij: «Jessas ook,

Mijn ziel, Julia»

Het is liefde op het laatste nippertje.

Refrein

De twee dronken hand in hand,

Alles vermengd zich in een stroom van geluk:

foezel, spiritus en methanol.

Maar het feest is van korte duur

Juli krijgt leverfalen,

Boeren en afscheid nemen van het bestaan.

Eberhard riep: "Lieveling nee,

Als jij dat niet wilt, wil ik het ook niet zijn!"

En neemt het doodssap uit haar hand.

Omdat hij niets meer heeft in het leven,

Heet dumpte hij zichzelf met de rest

Wat wist ik, misschien is het nu in orde!

Refrein

We zullen...

Het was niet de bedoeling!

Refrein

(Verdwijnen...)