Long Way Home - Earthists.

The familiar cityscape has been colored navy

And in the city lights I feel the lives of people

The setting sun is dissolving into the sea

You watch it, feeling alone

It got dark as I’m looking for the words to say (to you)

I thought about the days we spent

In the place where warm air was flowing

Though I know I could never come back

Sometimes I really want to

Though I know I could never come back

I wish I could watch that scenery again

Memories of this place that I thought I would never forget are now covered with

dust and will become memories of ancient times sometime soon

Familiar flowers that I found in a far-off town

Like a mirage

Fragrance the wind carries reminds me of a scene from the past

I wish there were this usual townscape when I turned that corner

Het bekende stadsbeeld is marine gekleurd

En in de stadslichten voel ik de levens van mensen

De ondergaande zon lost op in de zee

Je kijkt ernaar, je voelt je alleen

Het werd donker terwijl ik op zoek was naar de woorden om (tegen jou) te zeggen

Ik dacht aan de dagen die we doorbrachten

Op de plaats waar warme lucht stroomde

Hoewel ik weet dat ik nooit meer terug zou kunnen komen

Soms wil ik heel graag

Hoewel ik weet dat ik nooit meer terug zou kunnen komen

Ik wou dat ik dat landschap nog eens kon bekijken

Herinneringen aan deze plek waarvan ik dacht dat ik ze nooit zou vergeten, zijn nu bedekt met

stof en zullen binnenkort herinneringen aan de oudheid worden

Bekende bloemen die ik vond in een verre stad

Zoals een luchtspiegeling

De geur die de wind meevoert doet me denken aan een scène uit het verleden

Ik wou dat er dit gebruikelijke stadsbeeld was toen ik die hoek omsloeg