Cybele - Earthists.

The sound of rain

And the trees and plants rippling in the wind

Are we never to hear this ensemble again?

A drop of gray ink splashes onto the green and blue

It spreads in a distorted way

It’s too late to remove

As time passed

We selfishly painted a picture in our favorite color on the canvas

Even if we try to paint it out in white

The smear will remain

In the world we obtained in exchange for lives

That are torn apart

The flowers die and the earth cracks

Will a man plant a seed

Children don’t know the fragrance of the rainy forest

Their lullaby is the sound of rain

Splashing on a concrete slab

Will mankind rule this grassland

Where we see the setting sun

How long will we be able to see

The green covering the earth

Het geluid van regen

En de bomen en planten die kabbelen in de wind

Gaan we dit ensemble nooit meer horen?

Een druppel grijze inkt spat op het groen en blauw

Het verspreidt zich op een vervormde manier

Het is te laat om te verwijderen

Naarmate de tijd verstreek

We hebben zelfzuchtig een foto in onze favoriete kleur op het canvas geschilderd

Zelfs als we proberen het in het wit te schilderen

Het uitstrijkje zal blijven

In de wereld die we hebben verkregen in ruil voor levens

Die uit elkaar zijn gescheurd

De bloemen sterven en de aarde barst

Zal een man een zaadje planten?

Kinderen kennen de geur van het regenwoud niet

Hun slaapliedje is het geluid van regen

Spatten op een betonnen plaat

Zal de mensheid over dit grasland heersen?

Waar we de ondergaande zon zien

Hoe lang kunnen we zien?

Het groen dat de aarde bedekt