Mourning Chorus - Dysphoria

Doom… Another soul brought to it’s fate

Loss… Punishment I create

They are all so thoughtless

Brought down by their own sins

Run from the sickness that lays in your veins

The dark path forbids you to cure yourself

Your-Self…

Voice of fate, Trembles in fear

As the Mourning Chorus Draws to a close

Taken a back from your life, Crippled with disease

By the stagnant blood that kills from within

Find the reason or path for the cure you do not know

Punish the few that have the strength to endure it Through

Graves of long dead men

Your end now beacons

Played out to the end, Could you ask for much more

That this game to be played to a rotten, stinking corpse

There’s no life to be gained and the pain is too great

Rotting flesh that remains, Is the final: END OF ME

Doom ... Een andere ziel tot zijn lot gebracht

Verlies... Straf die ik creëer

Ze zijn allemaal zo onnadenkend

Neergehaald door hun eigen zonden

Ren weg van de ziekte die in je aderen ligt

Het donkere pad verbiedt je om jezelf te genezen

Jezelf…

Stem van het lot, beeft van angst

Terwijl het rouwkoor ten einde loopt

Teruggetrokken uit je leven, kreupel van ziekte

Door het stilstaande bloed dat van binnenuit doodt

Vind de reden of het pad voor de genezing die u niet kent

Straf de weinigen die de kracht hebben om het te doorstaan

Graven van lang overleden mannen

Je einde nu bakens

Uitgespeeld tot het einde. Kun je nog veel meer vragen?

Dat dit spel gespeeld moet worden tegen een rot, stinkend lijk

Er valt geen leven te winnen en de pijn is te groot

Rottend vlees dat overblijft, is het laatste: END OF ME