Death or Glory - Dustin Kensrue

An old bearded oak of a man in the street yells

«A storm is coming soon»

The weather man says it will never rain again

By their own respective philosophies, one of them’s just a body

Reading teleprompts in two-piece suits

One of them is too strange and splendid for any to comprehend

I feel something’s coming for me

Is this death or glory that hangs like lightning in the air?

It’s been years of barren skies

But I see dark horizons draped like night beyond this glare

Out there at the edge of town, where the wind whips up

Whispering my name

I walk the streets of this withered and wicked land

My shadow darkens the door of a place I ain’t been before

But I shamble off in shame

Throwing rocks at the rooks with these brittle and broken hands

I feel something’s coming for me

Is this death or glory that hangs like lightning in the air?

It’s been years of barren skies

But I see dark horizons draped like night beyond this glare

I swear I feel the rain in my bones, and I

Imagine thunder shattering stones, playing «Crack the Sky»

I was scared I might be lost in the flood but now

I see more than that, I’m just longing for love in this land so dry

In the dark of the night I woke with a start, and I

Stared across the room

But all I saw was this dream burned across my brain

From here to the ocean there was a field of roses, and I

Watched them burst and bloom

I saw them wither and fade but revive

When they felt the rain start to fall

I feel something’s coming for me

Is this death or glory that hangs like lightning in the air?

It’s been years of barren skies

But I see dark horizons draped like night beyond this glare

Een oude bebaarde eik van een man in de straat schreeuwt

«Er komt binnenkort een storm aan»

De weerman zegt dat het nooit meer zal regenen

Volgens hun eigen respectievelijke filosofieën, is een van hen gewoon een lichaam

Teleprompts lezen in tweedelige pakken

Een van hen is te vreemd en prachtig om te begrijpen

Ik voel dat er iets op me afkomt

Is dit de dood of glorie die als de bliksem in de lucht hangt?

Het zijn jaren van kale luchten

Maar ik zie donkere horizonten gedrapeerd als de nacht achter deze schittering

Daar aan de rand van de stad, waar de wind opsteekt

Mijn naam fluisteren

Ik loop door de straten van dit verdorde en slechte land

Mijn schaduw verduistert de deur van een plaats waar ik niet eerder ben geweest

Maar ik schaam me kapot

Met deze broze en gebroken handen stenen naar de torens gooien

Ik voel dat er iets op me afkomt

Is dit de dood of glorie die als de bliksem in de lucht hangt?

Het zijn jaren van kale luchten

Maar ik zie donkere horizonten gedrapeerd als de nacht achter deze schittering

Ik zweer dat ik de regen in mijn botten voel, en ik

Stel je voor dat de donderstenen stenen breken, terwijl je «Crack the Sky» speelt

Ik was bang dat ik zou verdwalen in de overstroming, maar nu

Ik zie meer dan dat, ik verlang gewoon naar liefde in dit land zo droog

In het donker van de nacht werd ik wakker met een schrik, en ik

Staarde door de kamer

Maar het enige wat ik zag was dat deze droom in mijn hersenen brandde

Van hier tot aan de oceaan was er een veld met rozen, en ik

Zag ze barsten en bloeien

Ik zag ze verwelken en vervagen, maar herleven

Toen ze voelden dat de regen begon te vallen

Ik voel dat er iets op me afkomt

Is dit de dood of glorie die als de bliksem in de lucht hangt?

Het zijn jaren van kale luchten

Maar ik zie donkere horizonten gedrapeerd als de nacht achter deze schittering