Empty Faces - Dust Bolt

Lifeless cold bodies with plagues for themselves

Won’t discern from the living dead

But does anybody else

Do they feel the pain

Breathe the air I breathe

Lost and drowned identities

These empty faces killing me

Everyday it surrounds you the rope tightened around your neck

Brain solitude leads to mind chaos

I wonder how much more can I take

Just shades of shapes

That cover shadows of their lives

I think I will not make as this ground’s too slick to stand it

Please help me handle my hate

It grieves me to see that we’ve lost our life dead

me I can’t find nothing more, nothing more than

Lifeless cold bodies with plagues for themselves

Won’t discern from the living dead

But does anybody else

Do they feel the pain

Breathe the air I breathe

Lost and drowned identities

These empty faces killing me

Grown up in this world confused

From birth to death this life abused

core

I’d rather disappear and do not wanna see

The ones I need my enemies

We had a chance to live in peace but chose war

It’s not the story we tell, it’s about the story we live

Mind polluted from a constant lie

As long as we fall we’re meant to live in pain

Until we die

It grieves me to see that we’ve lost our life dead

Release me I can’t take any more any more

Lifeless cold bodies with plagues for themselves

Won’t discern from the living dead

But does anybody else

Do they know the pain

Lost and drowned identities

These empty faces

Empty

I can’t eradicate my mind

Got used to live this daily fight

Gotta deal with being the one to hate myself

Do I differ from anybody else

Levenloze koude lichamen met plagen voor zichzelf

Zal niet onderscheiden van de levende doden

Maar heeft iemand anders?

Voelen ze de pijn?

Adem de lucht in die ik inadem

Verloren en verdronken identiteiten

Deze lege gezichten die me vermoorden

Elke dag omgeeft het je het touw dat om je nek is gespannen

Eenzaamheid in de hersenen leidt tot chaos in de geest

Ik vraag me af hoeveel ik nog kan nemen

Alleen tinten van vormen

Die de schaduwen van hun leven bedekken

Ik denk dat ik het niet zal maken omdat deze grond te glad is om er tegen te kunnen

Help me alsjeblieft om met mijn haat om te gaan

Het doet me verdriet om te zien dat we ons leven dood hebben verloren

mij ik kan niets meer vinden, niets meer dan

Levenloze koude lichamen met plagen voor zichzelf

Zal niet onderscheiden van de levende doden

Maar heeft iemand anders?

Voelen ze de pijn?

Adem de lucht in die ik inadem

Verloren en verdronken identiteiten

Deze lege gezichten die me vermoorden

Opgegroeid in deze verwarde wereld

Van geboorte tot dood misbruikt dit leven

kern

Ik zou liever verdwijnen en niet willen zien

Degenen die ik nodig heb, mijn vijanden

We hadden de kans om in vrede te leven, maar kozen voor oorlog

Het gaat niet om het verhaal dat we vertellen, het gaat om het verhaal dat we leven

Geest vervuild door een constante leugen

Zolang we vallen, is het de bedoeling dat we met pijn leven

Tot we dood gaan

Het doet me verdriet om te zien dat we ons leven dood hebben verloren

Laat me los, ik kan niet meer

Levenloze koude lichamen met plagen voor zichzelf

Zal niet onderscheiden van de levende doden

Maar heeft iemand anders?

Kennen ze de pijn?

Verloren en verdronken identiteiten

Deze lege gezichten

Leeg

Ik kan mijn geest niet uitroeien

Ben eraan gewend geraakt om dit dagelijkse gevecht te leven

Ik moet ermee omgaan dat ik degene ben die mezelf haat

Verschil ik van iemand anders?