Alice Blue Gown - Duke Ellington Orchestra

I once had a gown, it was almost new

Oh, the daintiest thing, it was sweet Alice blue

With little forget-me-nots placed here and there

When I had it on, oh, I walked on the air!

And it wore, and it wore, and it wore

'Til it went, and it wasn’t no more

In my sweet little Alice blue gown

When I first wandered down into town

I was so proud inside

As I felt every eye

And in every shop window I primped, passing by

A new manner of fashion I’d found

And the world seemed to smile all around

'Til it wilted, I wore it

I’ll always adore it

My sweet little Alice blue gown!

The little silk worms that made silk for that gown

Just made that much silk and then crawled in the ground

'Cause there never was anything like it before

And I don’t care to hope there will be any more!

And it’s gone, 'cause it just had to be

Still it wears in my memory

In my sweet little Alice blue gown

When I first wandered down into town

I was so proud inside

As I felt every eye

And in every shop window I primped, passing by

A new manner of fashion I’d found

And the world seemed to smile all around

So it wouldn’t be proper

If made of silk were another

My sweet little Alice blue gown!

Ik had ooit een jurk, die was bijna nieuw

Oh, het allerlekkerste, het was de lieve Alice Blue

Met hier en daar kleine vergeet-mij-nietjes

Toen ik het aan had, oh, ik liep in de lucht!

En het droeg, en het droeg, en het droeg

Tot het ging, en het was niet meer

In mijn lieve kleine Alice blauwe jurk

Toen ik voor het eerst de stad inliep

Ik was zo trots van binnen

Zoals ik elk oog voelde

En in elke etalage waar ik langs liep

Een nieuwe manier van mode die ik had gevonden

En de wereld leek overal te glimlachen

'Tot het verwelkte, droeg ik het'

Ik zal er altijd dol op zijn

Mijn lieve kleine Alice blauwe jurk!

De kleine zijderupsen die zijde maakten voor die jurk

Net zoveel zijde gemaakt en toen de grond in gekropen

Omdat er nog nooit zoiets was

En ik hoop niet dat er nog meer zullen zijn!

En het is weg, want het moest gewoon

Toch draagt ​​het in mijn geheugen

In mijn lieve kleine Alice blauwe jurk

Toen ik voor het eerst de stad inliep

Ik was zo trots van binnen

Zoals ik elk oog voelde

En in elke etalage waar ik langs liep

Een nieuwe manier van mode die ik had gevonden

En de wereld leek overal te glimlachen

Dus het zou niet goed zijn

Als van zijde een ander was

Mijn lieve kleine Alice blauwe jurk!