Tears Dry on Their Own - Dua Lipa, Gallant

All I can ever be to you is the darkness that we knew

And this regret I’ve got accustomed to

Once it was so right

We were at our high

Waiting for you in the hotel at night

And knew I hadn’t met my match

But every moment we could snatch

I don’t know why I got so attached

It’s my responsibility

And you don’t owe nothing to me but to walk away

I have no capacity

He walks away, the sun goes down

He takes the day, but I’m grown

And in your way in this blue shade

My tears dry on their own

I don’t understand

Why do I stress the man when there’s so many bigger things at hand?

We coulda never had it all

We had to hit a wall

So this is inevitable withdrawal

Even if I stop wanting you

A perspective pushes through

I’ll be some next man’s other woman soon

I cannot play myself again

I should just be my own best friend

Not fuck myself in the head with stupid men

She walks away, the sun goes down

She takes the day, but I’m grown

And in your way in this blue shade

My tears dry on their own

So we are history

Your shadow covers me

The sky above, a blaze

I could say no regrets

And no emotional debts

'Cause as we kiss goodbye the sun sets

So we are history

The shadow covers me

The sky above, a blaze only lovers see

He walks away, the sun goes down

He takes the day, but I’m grown

And in your way in this blue shade

My tears dry on their own

He walks away, the sun goes down

She takes the day, but I’m grown

And in your way, and my deep shade

My tears dry on their own, babe

My tears dry on their own

Alles wat ik ooit voor je kan zijn, is de duisternis die we kenden

En aan deze spijt ben ik gewend geraakt

Ooit was het zo goed

We waren op ons hoogtepunt

Wachten op u in het hotel 's nachts

En ik wist dat ik mijn match niet had ontmoet

Maar elk moment dat we konden grijpen

Ik weet niet waarom ik zo gehecht raakte

Het is mijn verantwoordelijkheid

En je bent me niets verschuldigd, behalve om weg te lopen

Ik heb geen capaciteit

Hij loopt weg, de zon gaat onder

Hij neemt de dag, maar ik ben volwassen

En op jouw manier in deze blauwe tint

My tranen drogen uit zichzelf

Ik begrijp het niet

Waarom benadruk ik de man als er zoveel grotere dingen bij de hand zijn?

We hadden nooit alles kunnen hebben

We moesten tegen een muur aanlopen

Dit is dus een onvermijdelijke terugtrekking

Zelfs als ik je niet meer wil

Een perspectief dringt door

Ik zal binnenkort de andere vrouw van een volgende man zijn

Ik kan niet meer zelf spelen

Ik zou gewoon mijn eigen beste vriend moeten zijn

Ik neuk mezelf niet in het hoofd met domme mannen

Ze loopt weg, de zon gaat onder

Ze neemt de dag, maar ik ben volwassen

En op jouw manier in deze blauwe tint

My tranen drogen uit zichzelf

Dus we zijn geschiedenis

Je schaduw bedekt me

De lucht erboven, een vlam

Ik zou geen spijt kunnen zeggen

En geen emotionele schulden

Want als we afscheid nemen, gaat de zon onder

Dus we zijn geschiedenis

De schaduw bedekt mij

De lucht erboven, een gloed die alleen geliefden zien

Hij loopt weg, de zon gaat onder

Hij neemt de dag, maar ik ben volwassen

En op jouw manier in deze blauwe tint

My tranen drogen uit zichzelf

Hij loopt weg, de zon gaat onder

Ze neemt de dag, maar ik ben volwassen

En op jouw manier, en mijn diepe schaduw

Mijn tranen drogen vanzelf, schat

My tranen drogen uit zichzelf