Water Fun Express - Driver Friendly

Torn up and tattered, we fly at mid-staff

(So hang us halfway up the highest mast)

Wrecked and abandoned, we have lost all hope

(Our faith was gone as waves swallowed our boat)

All assurance is gone;

our inspiration has run dry

Miles and miles of water, not a drop could satisfy

I am sorry for making you think that

(I would let you drown while our boat sinks)

And I am telling you, no, I am promising

That I won’t let you down (believe in me)

We are so much more than our past

(Too afraid to let go, too brave to loosen our grasp)

The wind in our sails (has been stolen from us)

And we’re not moving anytime soon

(The ocean is haunting, unforgiving at night)

So dark and deep, tries to make it seem

That we will never see tomorrow

(we will never see the light of the day)

But my friend I must say

«The sun also rises»

And I’ll be there by your side

To greet with open arms

I am sorry for making you think that

(I would let you drown while our boat sinks)

And I am telling you, no, I am promising

That I won’t let you down (believe in me)

Defeated, but not yet broken

Understated, yet not outspoken

Defeated, but not yet broken

Understated, yet not outspoken

Defeated, but not yet broken

Understated, yet not outspoken

Defeated, but not yet broken

Understated, yet not outspoken

Defeated!

Oh, understated!

(Worth more than these shattered bones we carry)

I am sorry for making you think that

(I would let you drown while our boat sinks)

And I am telling you, no, I am promising

That I won’t let you down

Verscheurd en aan flarden vliegen we halverwege de staf

(Dus hang ons halverwege de hoogste mast op)

Gesloopt en verlaten, hebben we alle hoop verloren

(Ons geloof was verdwenen toen golven onze boot verzwolgen)

Alle zekerheid is weg;

onze inspiratie is opgedroogd

Mijlen en mijlen water, geen druppel kan voldoening geven

Het spijt me dat ik je dat heb laten denken

(Ik zou je laten verdrinken terwijl onze boot zinkt)

En ik zeg je, nee, ik beloof het

Dat ik je niet in de steek zal laten (geloof in mij)

We zijn zoveel meer dan ons verleden

(Te bang om los te laten, te dapper om onze greep los te laten)

De wind in de zeilen (is van ons gestolen)

En we verhuizen niet snel

(De oceaan is spookachtig, meedogenloos 's nachts)

Zo donker en diep, probeert het te laten lijken

Die we morgen nooit zullen zien

(we zullen nooit het daglicht zien)

Maar mijn vriend moet ik zeggen

"De zon komt ook op"

En ik zal aan je zijde staan

Om met open armen te begroeten

Het spijt me dat ik je dat heb laten denken

(Ik zou je laten verdrinken terwijl onze boot zinkt)

En ik zeg je, nee, ik beloof het

Dat ik je niet in de steek zal laten (geloof in mij)

Verslagen, maar nog niet gebroken

Ingetogen, maar niet uitgesproken

Verslagen, maar nog niet gebroken

Ingetogen, maar niet uitgesproken

Verslagen, maar nog niet gebroken

Ingetogen, maar niet uitgesproken

Verslagen, maar nog niet gebroken

Ingetogen, maar niet uitgesproken

Verslagen!

O, ingetogen!

(Meer waard dan deze verbrijzelde botten die we dragen)

Het spijt me dat ik je dat heb laten denken

(Ik zou je laten verdrinken terwijl onze boot zinkt)

En ik zeg je, nee, ik beloof het

Dat ik je niet in de steek zal laten