Marie Laveau - Dr. John, Lil' Charles Taylor, The Wardell Quezergue Strings

Now there lived a conjure-lady, not long ago,

In New Orleans, Louisiana!

named Marie Laveau.

Believe it or not, strange as it seem,

She made her fortune selling voodoo, and interpreting dreams.

She was known throughout the nation as the Voodoo Queen.

Folks come to her, from miles and miles around,

She sure know how to put that, that voodoo down.

To the voodoo lady they all would go,

The rich, the educated, the ignorant and the poor.

She’d snap her fingers, and shake her head,

She’d tell them 'bout their lovers!

livin' or dead.

Now an old, old lady named widow Brown,

Asked why her lover, stopped comin' around

The voodoo gazed at her and squawked

I seen him kissin' a young girl, up at Shakespeare’s Park

Hanging on an oak tree, in the dark.

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, the Voodoo Queen,

From way down yonder in New Orleans.

Ya, ya, ya!

ya, ya, ya!

ya, ya, ya!

yaaaaa

Now old, old lady, she lost her speech,

Tears start to rollin' down her checks,

Voodoo say, Hush my darlin don’t you cry,

I make him come back, by and by.

Just sprinkle this snake dust, all over your floor,

I’ll make him come back Friday mornin', when the rooster crow.

Now Marie Laveau she held em in her hand,

New Orleans, Louisiana was her promised land.

Quality folks, come from far and near,

This wonder woman, for to hear.

They was afraid to be seen, at her gate,

They’d creep through the dark, just to hear their fate.

Holdin' dark veils, over their head,

They would tremble to hear, what Maria would say.

Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, the Voodoo Queen,

From way down yonder in New Orleans.

Ya, ya, ya!

ya, ya, ya!

ya, ya, ya!

yaaaaa

And she made gris-gris, with an old ram horn,

Stuffed with feathers, shuck from a corn.

A big black candle, and a catfish fin,

She make a man get religion, and give up his sin.

Sad news got out one mornin', at the break of day,

Marie Laveau had done pass away.

St. Louis cemetery, she lay in her tomb,

She was buried one night, on the wake of the moon.

Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

The folks still believe, in the Voodoo Queen,

From way down yonder in New Orleans.

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, the Voodoo Queen,

From way down yonder in New Orleans.

Marie, Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, the Marie Laveau,

Marie Laveau, the Voodoo Queen.

Nu woonde er niet lang geleden een tovenares,

In New Orleans, Louisiana!

genaamd Marie Laveau.

Geloof het of niet, hoe vreemd het ook lijkt,

Ze verdiende haar fortuin door voodoo te verkopen en dromen te interpreteren.

Ze stond in het hele land bekend als de voodoo-koningin.

Mensen komen naar haar toe, van mijlen en mijlen in de omtrek,

Ze weet wel hoe ze dat moet zeggen, die voodoo.

Naar de voodoo-dame zouden ze allemaal gaan,

De rijken, de ontwikkelde, de onwetenden en de armen.

Ze knipte met haar vingers en schudde haar hoofd,

Ze zou ze vertellen over hun minnaars!

levend of dood.

Nu een oude, oude dame genaamd weduwe Brown,

Gevraagd waarom haar minnaar niet meer langs kwam?

De voodoo staarde naar haar en krijste

Ik zag hem een ​​jong meisje zoenen, in Shakespeare's Park

Hangend aan een eik, in het donker.

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, de voodoo-koningin,

Van ver daarginds in New Orleans.

Ja, ja, ja!

ja, ja, ja!

ja, ja, ja!

jaaaa

Nu oude, oude dame, ze verloor haar spraak,

Tranen beginnen over haar cheques te rollen,

Voodoo zeg, Stil mijn schat, huil niet,

Ik laat hem steeds weer terugkomen.

Strooi dit slangenstof gewoon over je vloer,

Ik laat hem vrijdagochtend terugkomen, als de haan kraait.

Nu hield Marie Laveau ze in haar hand,

New Orleans, Louisiana was haar beloofde land.

Kwaliteitsmensen, komen van heinde en verre,

Deze wondervrouw, om te horen.

Ze waren bang om gezien te worden, bij haar poort,

Ze zouden door het donker kruipen, gewoon om hun lot te horen.

Houd donkere sluiers over hun hoofd,

Ze zouden beven om te horen wat Maria zou zeggen.

Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, de voodoo-koningin,

Van ver daarginds in New Orleans.

Ja, ja, ja!

ja, ja, ja!

ja, ja, ja!

jaaaa

En ze maakte gris-gris, met een oude ramshoorn,

Gevuld met veren, kaf van een mais.

Een grote zwarte kaars en een meervalvin,

Ze zorgt ervoor dat een man religie krijgt en zijn zonde opgeeft.

Op een ochtend kwam er droevig nieuws uit, bij het aanbreken van de dag,

Marie Laveau was overleden.

St. Louis begraafplaats, ze lag in haar graf,

Ze werd op een nacht begraven, in het kielzog van de maan.

Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

De mensen geloven nog steeds in de Voodoo-koningin,

Van ver daarginds in New Orleans.

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Oh Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, de voodoo-koningin,

Van ver daarginds in New Orleans.

Marie, Marie Laveau, Oh Marie Laveau,

Marie Laveau, de Marie Laveau,

Marie Laveau, de voodoo-koningin.