So Blue - Downhere

Shallow capacity is bearing all I see, and I know

It’s disease, it’s loss, it’s death knocking at my door

I click these thoughts to something else, something more

I’m so blue, you’re so blue

Detached harmonies, all the airways scream dissonance

And we know of broken life, broken homes

Broken hearts and broken bones

Recycling the paper of a crying world’s suicide note and

We’re so blue, so blue

See the world spinning round

A sucking hole that souls go down

Embrace the sorrow of today because repentance finds a way

Only His blood can heal our wounds

Only His blood can heal our wounds

And if repentance finds a way, what’s left today to be' blue?

A final symphony

The precipice too close, you’re scaring me — back away

Sin is real, it doesn’t feel, It always, only always, steals

Run to the cross the only joy that’s real

Ondiepe capaciteit draagt ​​alles wat ik zie, en ik weet het

Het is ziekte, het is verlies, het is de dood die aan mijn deur klopt

Ik klik op deze gedachten naar iets anders, iets meer

Ik ben zo blauw, jij bent zo blauw

Vrijstaande harmonieën, alle luchtwegen schreeuwen dissonantie

En we kennen een gebroken leven, gebroken gezinnen

Gebroken harten en gebroken botten

Het papier recyclen van de afscheidsbrief van een huilende wereld en

We zijn zo blauw, zo blauw

Zie de wereld ronddraaien

Een zuiggat waar zielen naar beneden gaan

Omarm het verdriet van vandaag, want bekering vindt een weg

Alleen Zijn bloed kan onze wonden helen

Alleen Zijn bloed kan onze wonden helen

En als bekering een manier vindt, wat blijft er dan vandaag over om 'blauw' te zijn?

Een laatste symfonie

De afgrond te dichtbij, je maakt me bang - ga weg

Zonde is echt, het voelt niet, het steelt altijd, alleen altijd

Ren naar het kruis, de enige vreugde die echt is