Nowhere to Run - Donna Lewis

I can still remember

Each mile I have travelled

Never knowing which way

The road might turn

Now I face the stillness

The city of ruins

Everyone in line waiting too

Blackened are the hearts

Of those who have witnessed

Far into the blue

Out of view

Colours of the dawn

Shrouded completely

Everyday is slow

Sinking low

Nowhere to run

Nowhere to hide

And I stood inside

The silent circle

With a bitter taste

Of changing times

And as the voices run

Run into each other

Did you feel the way

God kissed our eyes

Nowhere to run

Nowhere to hide

There is always time

For us to begin again

I don’t want to sleep

And see a face I once knew

But I have a father

Who is still living

And I have a mother who’s with me too

Nowhere to run

Nowhere to hide

Ik kan het me nog herinneren

Elke mijl die ik heb afgelegd

Nooit weten welke kant op

De weg kan draaien

Nu sta ik voor de stilte

De stad van ruïnes

Iedereen in de rij staat ook te wachten

Zwart zijn de harten

Van degenen die getuige zijn geweest

Ver in het blauw

Buiten beeld

Kleuren van de dageraad

Volledig gehuld

Elke dag is traag

laag zinken

Nergens om naartoe te rennen

Nergens om te verstoppen

En ik stond binnen

De stille cirkel

Met een bittere smaak

Van veranderende tijden

En terwijl de stemmen rennen

Elkaar tegen het lijf lopen

Voelde je de weg?

God kuste onze ogen

Nergens om naartoe te rennen

Nergens om te verstoppen

Er is altijd tijd

Voor ons om opnieuw te beginnen

Ik wil niet slapen

En zie een gezicht dat ik ooit kende

Maar ik heb een vader

Wie leeft nog?

En ik heb een moeder die ook bij me is

Nergens om naartoe te rennen

Nergens om te verstoppen