After the Fire - Donna Lewis

You really astound me

You with your half closed eyes

Far far away

And me wide eyed and focused

Intent on perfection

What a fool to believe

Fiercly wild in the presence of strangers

Meeting for the first time

An innocent desire to display your charms

But I shall not see

I shall not fear you

I shall not hear you

Call me a friend

Tears shed over one’s broken promises

Blaming the foolish one

For a poem out of time

Big child sullen and self willed

Flashes of anger

Blood red to the core

How easy it would be to let uncontrollable

Words burst from my mouth

But why should it be me

To tell you the truth

So I shall not see

I shall not fear you

I shall not hear you

Call me never call me a friend

Je verbaast me echt

Jij met je half gesloten ogen

Ver ver weg

En ik met grote ogen en gefocust

Intentie op perfectie

Wat een dwaas om te geloven

Hevig wild in aanwezigheid van vreemden

Voor het eerst ontmoeten

Een onschuldig verlangen om je charmes te laten zien

Maar ik zal het niet zien

Ik zal niet bang voor je zijn

Ik zal je niet horen

Noem me een vriend

Tranen vloeien over iemands gebroken beloften

De dwaas de schuld geven

Voor een gedicht buiten de tijd

Groot kind nors en eigenzinnig

Flitsen van woede

Bloedrood tot op het bot

Hoe gemakkelijk zou het zijn om oncontroleerbaar te laten?

Woorden kwamen uit mijn mond

Maar waarom zou ik het zijn?

Om je de waarheid te vertellen

Dus ik zal het niet zien

Ik zal niet bang voor je zijn

Ik zal je niet horen

Bel me, noem me nooit een vriend