Так начинается зима - Дмитрий Даль

Пустяшные житейские истории

Сложились в одну маленькую жизнь.

Годами не меняя траектории,

Каким-то чудом мы пересеклись.

И вроде не дурак, и сам себе не враг,

Но кто же знал, что дело будет так.

Припев:

Ночью нечаянно пройдет снег.

И отпечатается твой след.

Я просыпаюсь, а тебя нет.

Так начинается зима.

Ни объяснений, ни причин нет.

Нет других женщин и мужчин нет.

Первый по городу летит снег.

И начинается зима.

И что-то незаметно в мире сдвинулось,

При этом оставаясь на местах.

Мы так свою ценили независимость,

А тут за ней открылась пустота.

А мы всё ждем с небес то знаков, то чудес

Покуда жизнь теряет интерес.

А снег и впрямь, как будто в этом городе

Ни разу в жизни не было зимы.

И тают дни короткие на холоде,

Как счастье, что судьба дала взаймы.

Lege levensverhalen

Ze vormden één klein leven.

Jarenlang zonder van koers te veranderen,

Door een wonder kruisten we paden.

En het lijkt geen dwaas, en niet zijn eigen vijand,

Maar wie wist dat het zo zou zijn.

Refrein:

Vannacht gaat het sneeuwen.

En uw spoor zal worden afgedrukt.

Ik word wakker en je bent weg.

Zo begint de winter.

Er zijn geen verklaringen, geen redenen.

Er zijn geen andere vrouwen en geen mannen.

De eerste sneeuw vliegt door de stad.

En de winter begint.

En iets onmerkbaar bewoog in de wereld,

Terwijl hij op zijn plaats blijft.

We waardeerden onze onafhankelijkheid zo,

En toen opende zich een leegte achter haar.

En we wachten allemaal vanuit de hemel op tekenen of wonderen

Tot het leven zijn interesse verliest.

En de sneeuw echt, alsof in deze stad

Er is in mijn leven nog nooit een winter geweest.

En korte dagen smelten in de kou,

Zoals geluk dat het lot heeft uitgeleend.