Одинокий мужчина - Дмитрий Даль

Он уедет на машине

Далеко от города

На прозрачные озера

Или в тихий лес

Одинокому мужчине

И не надо многого —

Лишь бы в душу лишний раз

К нему никто не лез

Почему так получилось —

И ответить нечего.

Вроде было поначалу

Все как у людей

Из обид пустых сложилась

По всей жизни трещина,

Из каких-то несерьезных,

Мелочных вещей

И вроде просто быть счастливым,

Да не получается

Развинтилось что куда

И в кучу не собрать

Одинокому мужчине

Многое прощается

Если только сам себя

Научится прощать

Было время — напивался,

А теперь не хочется

Да и не топится в стакане,

Что больней всего

Видно, люди волком воют

Не от одиночества,

А от мысли, что не будет

Больше ничего.

Он уедет на машине

Далеко от города

На прозрачные озера

Или в тихий лес

Одинокому мужчине

И не надо многого —

Лишь бы в душу лишний раз

К нему никто не лез

Hij zal met de auto vertrekken

Ver van de stad

Naar transparante meren

Of in een rustig bos

Aan een eenzame man

En je hebt niet veel nodig -

Al was het maar weer voor de ziel

Niemand klom naar hem toe

Waarom gebeurde het -

En er valt niets te beantwoorden.

Zoals het eerst was

Alles is als mensen

Van de beledigingen van het lege gevormde

Gedurende het hele leven is er een barst

Van wat frivole,

kleine dingen

En het lijkt gewoon om gelukkig te zijn

Ja, het werkt niet

Wat waar? losgeschroefd

En niet op een hoop te verzamelen

Aan een eenzame man

Veel is vergeven

Als alleen hijzelf

leer vergeven

Er was een tijd - dronken,

En nu wil ik niet

Ja, en verdrinkt niet in een glas,

Wat doet het meeste pijn?

Het is te zien dat mensen huilen als een wolf

Niet van eenzaamheid

En vanuit de gedachte dat het niet zal

Niks anders.

Hij zal met de auto vertrekken

Ver van de stad

Naar transparante meren

Of in een rustig bos

Aan een eenzame man

En je hebt niet veel nodig -

Al was het maar weer voor de ziel

Niemand klom naar hem toe