Malevolent Introspection - DJversion666

Trapped inside myself, I can’t escape this fucking prison in my head.

I have become the one I loathe.

I fill my empty shell with dread.

I make my nightmares come to life while all my daydreams fall apart.

Come one come all step back take in my self-destructive work of art.

Over and over and over again,

I’m stuck on a feeling I cannot defend.

Self-sabotage is my weapon of choice

In my fight against me and my thoughts and my voice

I rip at the stitches of everything good.

I pick at the pieces and fall as I should.

Malevolent shadows of what I could be-

Stand proud at the upcoming failing of me.

I no longer cry and I no longer know

What it’s like to be free from this process I show

A world that depends on a half-hearted smile,

To revolve around everything short of denial.

Stuck inside myself, I can’t deny this empty person I’ve become.

I’ll know there’s nothing left of me when I’ve left everything undone.

I make your nightmares come to life.

I leave you wond’ring what went wrong.

And finally I blame myself.

It’s how I’ve done things all along.

Opgesloten in mezelf, kan ik niet ontsnappen aan deze verdomde gevangenis in mijn hoofd.

Ik ben degene geworden die ik haat.

Ik vul mijn lege schelp met angst.

Ik laat mijn nachtmerries tot leven komen terwijl al mijn dagdromen in duigen vallen.

Kom een ​​stap terug en neem mijn zelfdestructieve kunstwerk mee.

Steeds opnieuw,

Ik zit vast met een gevoel dat ik niet kan verdedigen.

Zelf-sabotage is mijn favoriete wapen

In mijn strijd tegen mij en mijn gedachten en mijn stem

Ik scheur naar de steken van al het goede.

Ik pluk aan de stukjes en val zoals ik zou moeten.

Kwaadaardige schaduwen van wat ik zou kunnen zijn-

Wees trots op het aanstaande falen van mij.

Ik huil niet meer en ik weet het niet meer

Hoe het is om vrij te zijn van dit proces, laat ik zien

Een wereld die afhangt van een halfslachtige glimlach,

Om te draaien rond alles behalve ontkenning.

Ik zit vast in mezelf en kan de lege persoon die ik ben geworden niet ontkennen.

Ik weet dat er niets meer van me over is als ik alles ongedaan heb gemaakt.

Ik laat je nachtmerries tot leven komen.

Ik laat je afvragen wat er mis is gegaan.

En tot slot geef ik mezelf de schuld.

Zo heb ik dingen altijd al gedaan.