Immortalities Open Lake - Disgrace

In arid lands

The roots of men are mouldering

In the depth of mud

Surrounded by rotting bulrushes

A black unforeseen lake

It rinses me, sand calls me towards ruins

Immortality’s open lake

The kingdom of gulls

Dead fish

As a food of mind

Red eyes gaze

Bleakly at my neck… immortality?

And the rain washes rainbow down

I scrull to it, examinate a net

It twind from your hair

Curls dyed by bottom mud

Only the dead hear

The sigh of the sentenced

Who are inside the rounded rocks

In a mender stream

A day follows another

An engulfing red time

The red has spoiled my hands

And a sign is on my forehead

Maybe lunacy was my force

Buy you knew it

A dismal everyday, endless agony…

Please kill me!

Spin my remains

Burn them inside the circle

Take me away, apprehension

And bury me with cellophane flowers…

In dorre landen

De wortels van mannen zijn aan het afbrokkelen

In de diepte van de modder

Omringd door rottende biezen

Een zwart onvoorzien meer

Het spoelt me ​​af, zand roept me naar ruïnes

Het open meer van onsterfelijkheid

Het koninkrijk van meeuwen

Dode vis

Als eten van geest

Rode ogen staren

Somber in mijn nek ... onsterfelijkheid?

En de regen spoelt de regenboog naar beneden

Ik ga ernaartoe, onderzoek een net

Het kronkelt van je haar

Krullen geverfd door modder uit de bodem

Alleen de doden horen

De zucht van de veroordeelde

Wie zitten er in de ronde rotsen?

In een herstelstroom

De ene dag volgt de andere op

Een meeslepende rode tijd

Het rood heeft mijn handen verwend

En er staat een teken op mijn voorhoofd

Misschien was waanzin mijn kracht

Koop je wist het

Een akelige alledaagse, eindeloze kwelling...

Dood me, alstublieft!

Draai mijn overblijfselen

Verbrand ze in de cirkel

Neem me mee, vrees

En begraaf me met cellofaanbloemen...