Cerulean Transience of All My Imagined Shores - Disembowelment

All is calm, all is quiescent-the colour magenta,

The afternoon breeze finds its way to my soul,

AsI sit there and enhance the tranquillity,

The solace of sensory magic, Irreplaceable nirvana,

My body feels the effect of blood-letting,

The winds brought in from the south coast replace

Such drainful inhabitance,

My eyelids voluntarily close as the blue horizon line takes shape,

Stretching out far beyond the sun,

The sound of the blue, an eternity of complete aquiescence,

I cannot move, nor do I need to, for it is enough to lie on the cliff

And become entrapped in a world of escapism and peace,

Cerulean transience of all my imagined shores,

A bird of the ocean perches before me And lets out a shriek which transcends me back,

Back to where I write,

Alles is kalm, alles is rustig - de kleur magenta,

De middagbries vindt zijn weg naar mijn ziel,

Terwijl ik daar zit en de rust vergroot,

De troost van zintuiglijke magie, onvervangbaar nirvana,

Mijn lichaam voelt het effect van bloedvergieten,

De wind aangevoerd vanaf de zuidkust vervangt

Zo'n leeglopende bewoning,

Mijn oogleden sluiten vrijwillig terwijl de blauwe horizonlijn vorm krijgt,

Zich uitstrekkend tot ver voorbij de zon,

Het geluid van het blauw, een eeuwigheid van volledige rust,

Ik kan niet bewegen, en dat hoef ik ook niet, want het is genoeg om op de klif te liggen

En verstrikt raken in een wereld van escapisme en vrede,

Cerulean vergankelijkheid van al mijn ingebeelde kusten,

Een vogel van de oceaan strijkt voor me neer en slaakt een kreet die me terug overstijgt,

Terug naar waar ik schrijf,