Myself - Discrete Encounter

In a place where no one can see

In a garden where nothing can grow

In a story that’s not gonna end

I met myself

On a land with only one tree

In a city with only one road

On a plane that’s not gonna land

I met myself

And I said to myself: «Wait!

I know the way!»

And I asked myself: «How could you be so late?»

And I took myself to the stage and we started to play

And the song was long enough for us to feel safe

On a planet with only one moon

In a car with only one engine

In a book you left on a shelf

I met myself

On the stairs forgotten by steps

In a frame forsaken by faces

In a movie resembled by laugh

I met myself

Op een plek waar niemand kan zien

In een tuin waar niets kan groeien

In een verhaal dat niet gaat eindigen

Ik heb mezelf ontmoet

Op een land met maar één boom

In een stad met maar één weg

In een vliegtuig dat niet gaat landen

Ik heb mezelf ontmoet

En ik zei tegen mezelf: «Wacht!

Ik weet de weg!"

En ik vroeg mezelf af: "Hoe kon je zo laat zijn?"

En ik nam mezelf mee naar het podium en we begonnen te spelen

En het nummer was lang genoeg voor ons om ons veilig te voelen

Op een planeet met maar één maan

In een auto met maar één motor

In een boek dat je op een plank hebt achtergelaten

Ik heb mezelf ontmoet

Op de trap vergeten door trappen

In een frame verlaten door gezichten

In een film die lijkt op lachen

Ik heb mezelf ontmoet