...Yonder... - Dew-Scented

Solemn promise of desolation, a bliss

An epic summoning for redemption

Purify us from temptation, love

The sunrise dies away all woe

Observe through it’s shadows

The doleful green moon

The dismal ashlar upon the altar provokes

That golden cascades turn into stone

Perceive the astral perfumation, a cry

It is not a symbol of salvation

Spell of burden engraved on the sky

Bypath to nowhere, await life’s dawn

Await life’s dawn, lamb of god!

Mourn

Tarish my dreams you delicate aeon

To behold the ruins seems externally numb

Yonder

In the meantime to glory retaliate my past

The ardour of loss is casting a spell on us

Anthem of dust, that indelible flame

An indelible flame whispers flesh

Gone

Plechtige belofte van verlatenheid, een gelukzaligheid

Een epische oproep tot verlossing

Zuiver ons van verleiding, liefde

De zonsopgang sterft weg alle wee

Observeer door zijn schaduwen

De treurige groene maan

De sombere steen op het altaar provoceert

Dat gouden watervallen in steen veranderen

Ervaar de astrale parfumering, een schreeuw

Het is geen symbool van redding

Last van last gegraveerd in de lucht

Omleiding naar nergens, wacht op de dageraad van het leven

Wacht op de dageraad van het leven, lam van god!

Rouwen

Tarish mijn dromen, jij delicate aeon

Het lijkt uiterlijk verdoofd om de ruïnes te aanschouwen

daarginds

In de tussentijd om mijn verleden te vergelden

De vurigheid van verlies werpt een betovering op ons

Volkslied van stof, die onuitwisbare vlam

Een onuitwisbare vlam fluistert vlees

Weg