Мой враг - DETACH

Кто я, когда ты рядом?

Кто ты, когда я не даю руки?

И упадёт мне на голову градом

Понимание что всё осталось позади

Я не был верен нам, но стал

Не говорил правду, лгал.

Мы упустили наш шанс.

Качаясь по своим волнам.

Верни цвета в мой мир.

Толстым слоем пыли укрыто сердце моё.

Кто виноват?

Бесчувствие, слабость уверенно тянут ко дну.

Когда произошла подмена?

Когда заметил холод я в нас?

И не проходит дня без мыслей об этом.

Понимание что всё осталось после нас.

И как же смог я упустить?

И не смог я нас спасти?

Я, правда, верю в мечту.

И как всегда я не усну.

Верни цвета в мой мир.

Толстым слоем пыли укрыто сердце моё.

Кто виноват?

Бесчувствие слабость уверенно тянут ко дну.

Тайком спасти наши чувства из плена.

Смогу ли я?

Не знаю, помоги мне.

Понимаю что враг мой время.

Испаряет связь и топит в непонятной новизне.

Молитвами покрыты уста.

В каждой ночи всё меньше сна.

Неприятными чувствами наполнены привычные места.

Верни цвета в мой мир.

Толстым слоем пыли укрыто сердце моё.

Кто виноват?

Бесчувствие, слабость уверенно тянут ко дну.

Wie ben ik als je in de buurt bent?

Wie ben jij als ik mijn hand niet geef?

En het zal als hagel op mijn hoofd vallen

Begrijpen dat alles wordt achtergelaten

Ik was ons niet trouw, maar werd

Vertelde niet de waarheid, loog.

We hebben onze kans gemist.

Rijd op je golven.

Breng kleuren terug naar mijn wereld.

Mijn hart is bedekt met een dikke laag stof.

Wie is schuldig?

Ongevoeligheid, zwakte trekken met vertrouwen naar de bodem.

Wanneer vond de verandering plaats?

Wanneer merkte ik de kou in ons op?

En er gaat geen dag voorbij zonder erover na te denken.

Begrijpen dat alles achter ons ligt.

En hoe zou ik kunnen missen?

En ik kon ons niet redden?

Ik geloof echt in dromen.

En zoals altijd val ik niet in slaap.

Breng kleuren terug naar mijn wereld.

Mijn hart is bedekt met een dikke laag stof.

Wie is schuldig?

Ongevoeligheidszwakte trekt zelfverzekerd naar de bodem.

Red onze gevoelens in het geheim uit gevangenschap.

Kan ik?

Ik weet het niet, help me.

Ik begrijp dat tijd mijn vijand is.

Verdampt verbinding en verdrinkt in onbegrijpelijke nieuwigheid.

Monden zijn bedekt met gebeden.

Elke nacht is er steeds minder slaap.

Gewone plaatsen zijn gevuld met onaangename gevoelens.

Breng kleuren terug naar mijn wereld.

Mijn hart is bedekt met een dikke laag stof.

Wie is schuldig?

Ongevoeligheid, zwakte trekken met vertrouwen naar de bodem.