Human all too Human - Deströyer 666

Is it with sadness you hang your head, or shame?

Is it your burden that leaves you bloodstained???

No song, no words, will ease your regret

No drug, no love will let you forget

For they are but fleeting, like words in the wind

Wild nights, sobered by the dawn

For they are without meaning, like honourless men

Broken vows laid bare before the dawn

Like a wild dog ensnared, you’ll eat yourself free

To rejoin the shadow of the hunting jaguar

I once believed I held the answer in the palm of my hand

And toyed with it like a child

No song, no words, will ease your regret

No drug, no love will let you forget

On the brink of self-annihilation

A lightning strike revelation:

How easily that we lie for our shallow love and hollow pride

How vainly we do attempt to stem the tide of consciousness

How easily we are led on the merry dance to our death

How willing that we follow to our doom, to our sorrow!

How entranced we are by the fire

Or enslaved to our own desires

Human — all too fucking human!

Watch the naked ape

Grovelling before the stars

Scratching at the sky

Your trials and tribulations

They reek of self-infatuation

Human — all too fucking human!

Hangt u met droefheid uw hoofd of schaamte?

Is het uw last die u met bloed bevlekt???

Geen lied, geen woorden, zal je spijt verzachten

Geen drugs, geen liefde laat je vergeten

Want ze zijn maar vluchtig, als woorden in de wind

Wilde nachten, ontnuchterd door de dageraad

Want ze zijn zonder betekenis, als eerloze mannen

Gebroken geloften blootgelegd voor de dageraad

Als een wilde hond die verstrikt is, eet je jezelf vrij op

Om weer bij de schaduw van de jaguar te komen

Ik geloofde ooit dat ik het antwoord in de palm van mijn hand hield

En speelde ermee als een kind

Geen lied, geen woorden, zal je spijt verzachten

Geen drugs, geen liefde laat je vergeten

Op het punt van zelfvernietiging

Een blikseminslag onthulling:

Hoe gemakkelijk liegen we voor onze oppervlakkige liefde en holle trots

Hoe tevergeefs proberen we het tij van het bewustzijn te keren

Hoe gemakkelijk worden we op de vrolijke dans naar onze dood geleid

Hoe gewillig zijn we dat we onze ondergang volgen, tot ons verdriet!

Hoe betoverd we zijn door het vuur

Of slaaf van onze eigen verlangens

Menselijk — maar al te verdomd menselijk!

Kijk naar de naakte aap

Kruipen voor de sterren

Krabben naar de lucht

Uw beproevingen en beproevingen

Ze stinken naar zelfverliefdheid

Menselijk — maar al te verdomd menselijk!