Solid Rock - Delirious?

There’s a rock that doesn’t move,

It hasn’t moved, it will never move,

Even though the waves come crashing down.

There’s a tower on a hill, its always strong,

It will never shake,

It was standing there before the world began.

There’s a wave that’s coming in,

Washing over this town, it will make or break us, reinvent us,

It’s time to lay me down.

On Christ the solid rock we will stand,

All other ground is sinking sand.

On Christ the solid rock we will stand,

We’ll climb on your back, take us to higher ground.

There’s a song that doesn’t fade,

It never fades it was custom made,

To raise the sons and daughters of this earth.

There’s a sound that’s coming in,

Rushing over this town, it will make or break us, reinvent us;

it’s time to lay

me down.

My hope is built on nothing less,

Than Jesus blood and righteousness.

I dare not trust the sweetest frame,

But wholly lean on Jesus name.

When darkness seems to veil his face,

I rest on his unchanging grace.

In every high and stormy gale,

My anchor holds within the veil.

His oath his covenant and blood,

Support me in the whelming flood.

When all around my soul gives way,

He then is all my hope and stay.

When the last trumpets voice shall sound,

O then I may in him be found,

Clothed in his righteousness alone,

Faultless to stand before his throne.

Er is een rots die niet beweegt,

Het is niet bewogen, het zal nooit bewegen,

Ook al komen de golven naar beneden.

Er is een toren op een heuvel, het is altijd sterk,

Het zal nooit schudden,

Het stond daar voordat de wereld begon.

Er komt een golf binnen,

Deze stad overspoelend, zal het ons maken of breken, ons opnieuw uitvinden,

Het is tijd om me neer te leggen.

Op Christus de vaste rots zullen we staan,

Alle andere grond is zinkend zand.

Op Christus de vaste rots zullen we staan,

We klimmen op je rug, brengen ons naar hoger gelegen grond.

Er is een nummer dat niet vervaagt,

Het vervaagt nooit, het is op maat gemaakt,

Om de zonen en dochters van deze aarde groot te brengen.

Er komt een geluid binnen,

Als we ons over deze stad haasten, zal het ons maken of breken, ons opnieuw uitvinden;

het is tijd om te leggen

mij neer.

Mijn hoop is op niets minder gebouwd,

Dan Jezus bloed en gerechtigheid.

Ik durf het liefste frame niet te vertrouwen,

Maar leun volledig op de naam van Jezus.

Wanneer duisternis zijn gezicht lijkt te versluieren,

Ik rust op zijn onveranderlijke genade.

In elke hoge en stormachtige storm,

Mijn anker houdt binnen de sluier.

Zijn eed zijn verbond en bloed,

Steun me in de overweldigende vloed.

Wanneer alles om mijn ziel het begeeft,

Hij is dan al mijn hoop en verblijf.

Wanneer de laatste bazuinenstem zal klinken,

O, dan mag ik in hem gevonden worden,

Gekleed in zijn gerechtigheid alleen,

Foutloos om voor zijn troon te staan.