Thankful - Declaime, Kazi

Extraño mis noches de humos y sombras

quiero hablar con Dany

y quiero dejar de ser contra

encontrarme con aquel niño sin su padre

no hay tiempo para mi

quiero un reloj más grande

veo que a sido mucho lo que la soledad me

ah dado en la vida y ahora estoy saludable

mentalmente en armonía

con ella siempre tenía

tanta inspiración

que todo se detenía

no pierdo el tiempo pues después

no puedo encontrarlo

no encuentro las palabras

para poder expresarlo

mucho que me duele

la soledad me usa

para escribir y tratar

de enamorar mi musa

me comunico en códigos

que sólo mi mente descifra

exprimo este cerebro

y luego las voces y las vibra

antes rapeaba en casa ahora solo en el trabajo

quiero mandarlo todo por un minuto al carajo

¿a dónde te fuiste soledad?

Te llevaste las palabras y ahora ya no encuentro

ese momento de intimidad con mi alma con mi ser y con mis propios sentimientos

¿a dónde te fuiste soledad?

Te llevaste las palabras y ahora ya no encuentro ese momento de intimidad con

mi alma con mi ser y con mis propios sentimientos

las las letras tras de ti se fueron

la sustituyeron números rojos sin sentimiento

flash flash ojos fotos ojos rojos fotos ojos conocerme creo veo de reojo

a la ogo dele goyo me apego ve el espejo

y no reconozco mi reflejo

re re repito como eh dos palabras

que están muertas mi boca cementerio

la rocola está llena de canciones

las monedas seran tuyas

nadie toca mi botones

maquilló mi vacío desafino

desafío no confío ni en mis propios pensamientos

no encuentro el tiempo en que juntas lentos

bajábamos las armas bebíamos recuerdos

¿a dónde te fuiste soledad?

Te llevaste las palabras

y ahora ya no encuentro

ese momento de intimidad

con mi alma con mi ser

y con mis propios sentimientos

¿a dónde te fuiste soledad?

Te llevaste las palabras

y ahora ya no encuentro

ese momento de intimidad

con mi alma con mi ser

y con mis propios sentimientos

Querida soledad por qué no viene y me acompaña

siempre a sido mía y de pronto me engaña

ya no te quedas a ver

el agua que cae el cielo

te has perdido en la multitud

en busca de consuelo

hoy pienso en ella

y en los momentos que hemos vivido

pongo el viejo vinilo

escapo al mundo del sonido

perdido esperas que yo

sea el que te busque

si no es nuestro tiempo

no esperes que lo ajuste

yo no deseo pelear

ni volver lo nuestro un pleito

pero dime por qué te vas

si contigo me deleito

estás tatuada con tinta indeleble

disfruto cada uno de tus besos

hace que yo tiemble

liberas mi alma con

un soplo de tu aliento

y ahora que no estás

tu recuerdo es mi alimento

te eh escrito poemas postales

y no hay respuesta

espero me extrañes igual que éste

cuando se acuesta

¿a dónde te fuiste soledad?

Te llevaste las palabras

y ahora ya no encuentro

ese momento de intimidad

con mi alma con mi ser

y con mis propios sentimientos

¿a dónde te fuiste soledad?

Te llevaste las palabras

y ahora ya no encuentro

ese momento de intimidad

con mi alma con mi ser

y con mis propios sentimientos

Ik mis mijn nachten van rook en schaduwen

Ik wil met Danny praten

en ik wil niet meer tegen zijn

ontmoet dat kind zonder zijn vader

er is geen tijd voor mij

ik wil een groter horloge

Ik zie dat eenzaamheid veel voor me is geweest

Ik heb gegeven in het leven en nu ben ik gezond

mentaal in harmonie

met haar had ik altijd

zoveel inspiratie

dat alles stopte

Ik verspil geen tijd, want later

ik kan het niet vinden

Ik kan de woorden niet vinden

om het te kunnen uiten

het doet veel pijn

eenzaamheid gebruikt me

schrijven en behandelen

verliefd worden op mijn muze

Ik communiceer in codes

dat alleen mijn geest ontcijfert

ik knijp in deze hersenen

en dan de stemmen en trilt ze

Vroeger rapte ik thuis, nu alleen op het werk

Ik wil alles even naar de hel sturen

waar ging je heen eenzaamheid?

Je nam de woorden en nu kan ik ze niet vinden

dat moment van intimiteit met mijn ziel met mijn wezen en met mijn eigen gevoelens

waar ging je heen eenzaamheid?

Je nam de woorden weg en nu vind ik dat moment van intimiteit niet meer met

mijn ziel met mijn wezen en met mijn eigen gevoelens

de letters achter je zijn weg

ze hebben het zonder gevoel vervangen door rode cijfers

flits flits ogen foto's rode ogen foto's ogen ontmoeten me Ik denk dat ik vanuit mijn ooghoek zie

Ik ben gehecht aan de ogo dele goyo zie de spiegel

en ik herken mijn spiegelbeeld niet

opnieuw herhalen als eh twee woorden

ze zijn dood mijn mond begraafplaats

de jukebox staat vol met liedjes

de munten zullen van jou zijn

niemand raakt mijn knoppen aan

verzonnen mijn vals leegte

uitdaging Ik vertrouw mijn eigen gedachten niet eens

Ik kan de tijd niet vinden wanneer jullie langzaam samenkomen

we lieten onze wapens zakken, we dronken herinneringen

waar ging je heen eenzaamheid?

je nam de woorden

en nu kan ik het niet vinden

dat moment van intimiteit

met mijn ziel met mijn wezen

en met mijn eigen gevoelens

waar ging je heen eenzaamheid?

je nam de woorden

en nu kan ik het niet vinden

dat moment van intimiteit

met mijn ziel met mijn wezen

en met mijn eigen gevoelens

Lieve eenzaamheid waarom kom je niet bij me

het is altijd van mij geweest en plotseling bedriegt het me

je blijft niet langer om te zien

het water dat uit de lucht komt vallen

je verdwaalde in de menigte

op zoek naar troost

vandaag denk ik aan haar

en in de momenten dat we hebben geleefd

Ik zet het oude vinyl

Ik ontsnap naar de wereld van geluid

verloren je verwacht me

wees degene die naar jou op zoek is

als het niet onze tijd is

verwacht niet dat ik het aanpas

Ik wil niet vechten

noch de onze een rechtszaak aanspannen

maar vertel me waarom je weggaat

als ik met jou geniet

je bent getatoeëerd met onuitwisbare inkt

Ik geniet van elk van je kussen

maakt me aan het beven

je bevrijdt mijn ziel met

een ademtocht

en nu jij dat niet bent

je geheugen is mijn eten

Ik heb je ansichtkaartgedichten geschreven

en er is geen antwoord

Ik hoop dat je me net zo mist

als hij naar bed gaat

waar ging je heen eenzaamheid?

je nam de woorden

en nu kan ik het niet vinden

dat moment van intimiteit

met mijn ziel met mijn wezen

en met mijn eigen gevoelens

waar ging je heen eenzaamheid?

je nam de woorden

en nu kan ik het niet vinden

dat moment van intimiteit

met mijn ziel met mijn wezen

en met mijn eigen gevoelens