Darkening Counsel Part II: Inquisition - Death Therapy

Out of the north comes golden splendor

Clothed in terrible majesty

The Almighty, indescribable one

Far beyond our reach

Unmatched in power and justice

All men should fear

For he shows no favor

To those who are wise in their own hearts

Who is this who darkens counsel

Without knowledge, who are you

When I laid the Earth’s foundations

Tell me, where were you

Was it you who shaped the oceans

Decided where they meet the land

Who is this who darkens counsel

Without knowledge, make your stand

Can you command the constellations

Bind the chains of the Pleiades

Or loose the cords of Orion

Was it you who made these

Who are you to question

Can you navigate the labyrinth of the deep

Have you seen the gates of darkness

The gates of death

Will creature call creator to the stand

As he holds all of existence in his hand

Speak up, make your charge

Tell me, who you are

Who dares to question justice to his face

Let the accuser stand and make his case

I’m waiting, the floor is yours

Answer me

Behold, I am nothing

And I’ve nothing left to say

So I will cover my mouth

And no more words will come out

I know you can do all things

No purpose of yours can be thwarted

I said things I don’t understand

Too wonderful to know

Therefore I despise myself

And repent in dust and ashes

From the fury of the whirlwind

I alone bring down the prideful

Crush the wicked beneath my feet

Hide them all in the dust

Bind their faces in the world below

Have you walked to where the clouds dwell

You ever called down the rain

Raised your voice unto the heavens

To summon thunder and lightning

I alone bring down the prideful

Crush the wicked beneath my feet

Hide them all in the dust

Bind their faces in the world below

You said, «Listen and I will speak;

I will question and you shall answer»

My ears had heard of you

But now my eyes have seen

Uit het noorden komt gouden pracht

Gekleed in verschrikkelijke majesteit

De Almachtige, onbeschrijfelijke

Ver buiten ons bereik

Ongeëvenaard in kracht en gerechtigheid

Alle mannen zouden bang moeten zijn

Want hij toont geen gunst

Aan degenen die wijs zijn in hun eigen hart

Wie is dit die de raad verduistert?

Wie ben jij zonder kennis?

Toen ik de grondvesten van de aarde legde

Vertel me, waar was je?

Was jij het die de oceanen heeft gevormd?

Besloten waar ze het land ontmoeten

Wie is dit die de raad verduistert?

Maak je standpunt zonder kennis

Kun jij de sterrenbeelden besturen?

Bind de kettingen van de Pleiaden

Of los de koorden van Orion

Heb jij deze gemaakt?

Wie ben jij om te vragen?

Kun jij door het labyrint van de diepte navigeren?

Heb je de poorten van de duisternis gezien?

De poorten van de dood

Zal het schepsel de maker naar de tribune roepen

Terwijl hij het hele bestaan ​​in zijn hand houdt

Spreek je uit, maak je aanklacht

Vertel me wie je bent

Wie durft gerechtigheid in zijn gezicht in twijfel te trekken?

Laat de aanklager staan ​​en zijn zaak verdedigen

Ik wacht, de vloer is van jou

Geef antwoord

Zie, ik ben niets

En ik heb niets meer te zeggen

Dus ik zal mijn mond bedekken

En er komen geen woorden meer uit

Ik weet dat je alle dingen kunt doen

Geen enkel doel van jou kan worden gedwarsboomd

Ik zei dingen die ik niet begrijp

Te mooi om te weten

Daarom veracht ik mezelf

En heb berouw in stof en as

Van de woede van de wervelwind

Ik alleen breng de hoogmoedigen naar beneden

Verpletter de goddelozen onder mijn voeten

Verberg ze allemaal in het stof

Bind hun gezichten in de wereld hieronder

Ben je gelopen naar waar de wolken wonen?

Je hebt ooit de regen naar beneden geroepen

Verhief je stem tot de hemel

Om donder en bliksem op te roepen

Ik alleen breng de hoogmoedigen naar beneden

Verpletter de goddelozen onder mijn voeten

Verberg ze allemaal in het stof

Bind hun gezichten in de wereld hieronder

U zei: «Luister en ik zal spreken;

Ik zal vragen stellen en jij zult antwoorden»

Mijn oren hadden van je gehoord

Maar nu hebben mijn ogen gezien