Pulling Down the Sun - Deas Vail

I close my eyes and I’m pulling down the sun

Into my head where it burns me from the inside out

I melt away I don’t know what I’ve become

I’m so afraid that I will never find the open arms of love

Why can’t I forget the words you, seem to forget not to say

Oh, oh, oh… how did I become the one that’s fallen?

Now everything I know is a version of what was…

Covered underneath the snow

You have forgotten me and left me hopeless

Becoming what I know.

I don’t want to be all alone

Not this again, with your cumulus demands

It never ends, are you failing me again?

I’m fading away in the dark

Children on their knees

Stolen from their homes and mothers

Lost among the weeds

They will never sing again

Ik sluit mijn ogen en ik trek de zon naar beneden

In mijn hoofd waar het me van binnenuit verbrandt

Ik smelt weg Ik weet niet wat ik ben geworden

Ik ben zo bang dat ik nooit de open armen van liefde zal vinden

Waarom kan ik de woorden die je lijkt te vergeten niet te zeggen niet vergeten?

Oh, oh, oh... hoe ben ik degene geworden die gevallen is?

Nu is alles wat ik weet een versie van wat was...

Bedekt onder de sneeuw

Je bent me vergeten en liet me hopeloos achter

Worden wat ik ken.

Ik wil niet helemaal alleen zijn

Niet dit weer, met je cumulus eisen

Het houdt nooit op, laat je me weer in de steek?

Ik vervaag in het donker

Kinderen op hun knieën

Gestolen uit hun huizen en moeders

Verloren tussen het onkruid

Ze zullen nooit meer zingen