Sunlight - Deas Vail

Some days come and some days go, where do they get off running out on me?

They’re running to their cymbals

We can’t break up, can’t break up with ourselves

I want to, I want to break through

I wish it were so simple

Underneath the colors of our skins we are the same -- we all begin when

everything was little

We want more than we can get

Isn’t that the way we all like to live -- without reservations?

Sunlight is falling again, but it never touches us

'Cause we cover our eyes and cover our fragile skin, and we are comfortable

with this

Elevate the product of our sins

We are the soul of modern trends…

Or just the imitations

Sunlight is falling again, but it never touches us

'Cause we cover our eyes and cover our fragile skin, and we are comfortable

with this

We can’t forget what we came with and what we’ll have left when we leave

Here we stand with our key in hand

With the ones who stood the closest, slowly falling out of focus.

2x

Sunlight is falling again, but it never touches us

'Cause we cover our eyes and cover our fragile skin, and we are comfortable

with this

How can we hide ourselves like this?

It doesn’t seem like we all know where we belong

Sommige dagen komen en sommige dagen gaan, waar komen ze vandaan om me uit te schelden?

Ze rennen naar hun bekkens

We kunnen het niet uitmaken, we kunnen het niet uitmaken met onszelf

Ik wil, ik wil doorbreken

Ik wou dat het zo eenvoudig was

Onder de kleuren van onze huid zijn we hetzelfde -- we beginnen allemaal wanneer

alles was klein

We willen meer dan we kunnen krijgen

Is dat niet de manier waarop we allemaal graag willen leven - zonder voorbehoud?

Het zonlicht valt weer, maar het raakt ons nooit

Omdat we onze ogen bedekken en onze kwetsbare huid bedekken, en we zijn comfortabel

hiermee

Verhoog het product van onze zonden

Wij zijn de ziel van moderne trends...

Of alleen de imitaties

Het zonlicht valt weer, maar het raakt ons nooit

Omdat we onze ogen bedekken en onze kwetsbare huid bedekken, en we zijn comfortabel

hiermee

We kunnen niet vergeten waarmee we zijn gekomen en wat we over hebben als we vertrekken

Hier staan ​​we met onze sleutel in de hand

Met degenen die het dichtst bij stonden en langzaam onscherp werden.

2x

Het zonlicht valt weer, maar het raakt ons nooit

Omdat we onze ogen bedekken en onze kwetsbare huid bedekken, en we zijn comfortabel

hiermee

Hoe kunnen we ons zo verbergen?

Het lijkt erop dat we niet allemaal weten waar we thuishoren