An Unfair Order - Dead End Finland

Remembrance is all I have left

I need to be proud but I am bereft

Every route has its dead end

May this one be mine from depths to ascend

Empty months follow each other

Like a night is chasing the day

Intimates surround and bother

But everything just stays the same

Balanced with pain and pleasure

Feeling between life and death

Determined with pills and measure

Killed in an unfair order

Scared to face the dark and blindness

Is it worse that I can’t hear in this silence

Is it the darkness that I fear

Or that blindness overcomes

There’s nothing left to feel

We’re empty inside

I can’t swallow all your solace

Dying here without the grace

Nothing can help us anymore

There’s no task for me to live for

When the sun rises and night has gone

You will know that I am done

I have gone through the shadows

To the deepest place so hollow

Balanced with pain and pleasure

Feeling between life and death

Determined with pills and measure

Killed in an unfair order

Scared to face the dark and blindness

Is it worse that I can’t hear in this silence

Is it the darkness that I fear

Or that blindness overcomes

There’s nothing left to feel

We’re empty inside

Empty inside

Empty inside

Empty inside

Scared to face the dark and blindness

Is it worse that I can’t hear in this silence

Is it the darkness that I fear

Or that blindness overcomes

There’s nothing left to feel

We’re empty inside

Empty inside

Empty inside

Empty inside

Herinnering is alles wat ik nog heb

Ik moet trots zijn, maar ik ben beroofd

Elke route heeft zijn doodlopende weg

Moge deze de mijne zijn van diepten tot stijgen

Lege maanden volgen elkaar op

Alsof een nacht de dag achterna zit

Intimi omringen en vallen lastig

Maar alles blijft gewoon hetzelfde

Evenwichtig met pijn en plezier

Gevoel tussen leven en dood

Bepaald met pillen en maat

Gedood in een oneerlijke volgorde

Bang om de duisternis en blindheid onder ogen te zien

Is het erger dat ik niet kan horen in deze stilte?

Is het de duisternis waar ik bang voor ben?

Of die blindheid overwint

Er valt niets meer te voelen

We zijn leeg van binnen

Ik kan niet al je troost slikken

Hier sterven zonder de genade

Niets kan ons meer helpen

Er is geen taak voor mij om voor te leven

Als de zon opkomt en de nacht voorbij is

Je zult weten dat ik klaar ben

Ik ben door de schaduw gegaan

Naar de diepste plek zo hol

Evenwichtig met pijn en plezier

Gevoel tussen leven en dood

Bepaald met pillen en maat

Gedood in een oneerlijke volgorde

Bang om de duisternis en blindheid onder ogen te zien

Is het erger dat ik niet kan horen in deze stilte?

Is het de duisternis waar ik bang voor ben?

Of die blindheid overwint

Er valt niets meer te voelen

We zijn leeg van binnen

Leeg van binnen

Leeg van binnen

Leeg van binnen

Bang om de duisternis en blindheid onder ogen te zien

Is het erger dat ik niet kan horen in deze stilte?

Is het de duisternis waar ik bang voor ben?

Of die blindheid overwint

Er valt niets meer te voelen

We zijn leeg van binnen

Leeg van binnen

Leeg van binnen

Leeg van binnen