Hattonrigg Pit Disaster - De Rosa

When I was nothing and we were no one

I was the father of two hungry sons

I dug my way down into a night that seemed to guide me

But what I knew then as life was at it’s end

Hattonrigg Pit disaster nineteen ten

We’ve come a long way since then

The words that move me are words of stone

That simplify me to a wordless drone

The masters living life on a plate

Us bastards digging and letting ourselves

Be tools to other’s ends

Hattonrigg Pit disaster nineteen ten

We’ve come a long way since then

We lose how many years?

Make song, write down

Listen, down into light I dig, I dig

When I was nothing and we were no one

I started looking and look what I found

A planning stranger to pin my hope down

There was no danger of letting it be

A temporary trend

I know your ways will kill you in the end

But how many more 'til then?

Toen ik niets was en wij niemand waren

Ik was de vader van twee hongerige zonen

Ik groef me een weg in een nacht die me leek te leiden

Maar wat ik toen wist toen het leven ten einde was

Hattonrigg Pit ramp negentien tien

Sindsdien hebben we een lange weg afgelegd

De woorden die me ontroeren zijn woorden van steen

Dat vereenvoudigt me tot een woordeloze drone

De meesters leven op een bord

Wij klootzakken die graven en ons laten graven

Wees een hulpmiddel voor andermans doeleinden

Hattonrigg Pit ramp negentien tien

Sindsdien hebben we een lange weg afgelegd

Hoeveel jaar verliezen we?

Lied maken, opschrijven

Luister, naar het licht ik graaf, ik graaf

Toen ik niets was en wij niemand waren

Ik begon te zoeken en kijk wat ik vond

Een planningsvreemde om mijn hoop vast te pinnen

Er was geen gevaar om het te laten zijn

Een tijdelijke trend

Ik weet dat je manieren je uiteindelijk zullen doden

Maar hoeveel meer tot dan?