Left to Hide - De Arma

Woe

Lays down upon my soul

Dreams

Fray the edges of this insanity

I’ve seen the end

And it’s covered in flies

Scars like rivers run so deep

And well upon the surface of my skin

Pale and trembling half asleep

So weary and cold within

Sorrow cuts like a blade

As blue lips part

Rendered as a shade

Humanity thus unmade

Each thought a barb

Each promise a vow

Each scream a prayer

That shreds away another layer

Close the door on your way out

I’m drowning in a miasma

Of your own making

I’ve smelled the sorow

I have no strength left to hide

I have nothing left to hide

Huddled in rags

Stopped, this pale corpse

Shuns the sun is left to burn

Wee

Ligt op mijn ziel

Dromen

Rafel de randen van deze waanzin

Ik heb het einde gezien

En het zit onder de vliegen

Littekens zoals rivieren lopen zo diep

En goed op het oppervlak van mijn huid

Bleek en bevend half in slaap

Zo moe en koud van binnen

Verdriet snijdt als een mes

Als blauwe lippen deel

Weergegeven als een schaduw

De mensheid dus ongemaakt

Elke gedachte een weerhaak

Elke belofte een gelofte

Elke schreeuw een gebed

Dat versnippert weer een laag

Sluit de deur op weg naar buiten

Ik verdrink in een miasma

Van je eigen makelij

Ik heb het verdriet geroken

Ik heb geen kracht meer om te verbergen

Ik heb niets meer te verbergen

In lompen gehuld

Gestopt, dit bleke lijk

Mijdt de zon wordt overgelaten om te branden