End Of Dawn - Daylight Torn

I hate the morning sun

Scared of the lights to come

I loathe the day unfold

Brings back my pain of soul

Inside the endless void

Depressions weigh me down

And what my words conceal

Is written in my tears

Enclosed in blackened walls

Beyond the course of time

All hope has dissapeared

Far from my desperate sense

Do I deserve such fate?

I know my conscience’s clear

I’d climb a mountain high

To kill your gory gods

I am so tired

Lost in a morning

Wish I’d be dying

Before the end of dawn

Once I knew merry days

For years for years they’ve gone away

When I hear children play

Pictures pass remembering

Sadness creeps through my brain

Impending is the end

And now as life is torn

I turn and look away

I am so tired

Lost in a morning

Wish I’d be dying

Before the end of dawn

Ik haat de ochtendzon

Bang voor de komende lichten

Ik haat de dag die zich ontvouwt

Brengt mijn zielspijn terug

In de eindeloze leegte

Depressies drukken me neer

En wat mijn woorden verbergen

Is in mijn tranen geschreven

Ingesloten in zwartgeblakerde muren

Na verloop van tijd

Alle hoop is vervlogen

Ver van mijn wanhopige gevoel

Verdien ik zo'n lot?

Ik weet dat mijn geweten schoon is

Ik zou een berg beklimmen

Om je bloederige goden te doden

Ik ben zo moe

Verdwaald in een ochtend

Ik wou dat ik dood ging

Voor het einde van de dag

Ooit kende ik vrolijke dagen

Jarenlang zijn ze weggegaan

Als ik kinderen hoor spelen

Foto's gaan voorbij aan het onthouden

Verdriet kruipt door mijn hersenen

Aanstaande is het einde

En nu het leven verscheurd is

Ik draai me om en kijk weg

Ik ben zo moe

Verdwaald in een ochtend

Ik wou dat ik dood ging

Voor het einde van de dag