It Dragged Her to Dark... - Dawn of Relic

Do you still awake at night and hear his hands

Scratching the floor in front of the door

To where she was torn…

Fearest thou still the moons face

For what stares back

Do you still light the candles

To burn away the Novembers dark

For the spell of Eastern sea is upon these

Winter whitened vanes and cemeteries

Where gravestones stuck ghoulishly through the

Snow

Like the decayed fingernails of a corpse

Swear fealty to your sanity

It was just few nights ago when you saw 'em

From your window

Swear fealty to your sanity

It was just few moons ago

When they took her from your very home

Lo !

the red moon from te oceans low hazes

Rises in ominous grandeur to view:

From the Stygian warped wombs

They are here to take you…

Ben je 's nachts nog steeds wakker en hoor je zijn handen?

Krabben op de vloer voor de deur

Naar waar ze werd verscheurd...

Vrees je nog steeds het gezicht van de manen

Voor wat terugkijkt

Steek je de kaarsen nog steeds aan?

Om het donker van november weg te branden

Want de betovering van de oostelijke zee is op deze

Winterwit gebleekte wieken en begraafplaatsen

Waar grafstenen griezelig door de

Sneeuw

Zoals de verrotte vingernagels van een lijk

Zweer trouw aan je geestelijke gezondheid

Het was nog maar een paar avonden geleden toen je ze zag

Vanuit je raam

Zweer trouw aan je geestelijke gezondheid

Het was nog maar een paar manen geleden

Toen ze haar uit je huis haalden

Zie!

de rode maan uit de oceaan lage nevelen

Stijgt in onheilspellende grootsheid om te bekijken:

Van de Stygische verwrongen baarmoeders

Ze zijn hier om je mee te nemen...