Abandoned Luncheonette - Daryl Hall & John Oates, Lew Hahn, Arif Mardin

They sat in an Abandoned Luncheonette

Sipping imaginary cola and drawing faces in the tabletop dust

His voice was rusty from years as a sergeant on «this man’s army»

They were old and crusty

She was twenty when the diner was a baby

He was the dishwasher, busy in the back, his hands covered with gravy

Hair black and wavy

Brilliantine slick, a pot — cleaning dandy

He was young and randy

Day to day, to day… today

Then they were old, their lives wasted away

Month to month, year to year

They all run together

Time measured by the peeling of paint on the luncheonette wall

They sat together in the empty diner

Filled with cracked china

Old news was blowing across the filthy floor

And the sign on the door read «this way out», that’s all it read

That’s all it said

Ze zaten in een Abandoned Luncheonette

Nippend aan denkbeeldige cola en gezichten tekenen in het stof van het tafelblad

Zijn stem was roestig van jaren als sergeant van "het leger van deze man"

Ze waren oud en knapperig?

Ze was twintig toen het restaurant een baby was

Hij was de vaatwasser, bezig achterin, zijn handen bedekt met jus

Haar zwart en golvend

Briljante slick, een pot - schoonmakende dandy

Hij was jong en geil

Van dag tot dag, tot dag... vandaag

Toen waren ze oud, hun leven verkwist

Maand tot maand, jaar tot jaar

Ze rennen allemaal samen

Tijd gemeten aan de hand van het afbladderen van verf op de muur van de lunchroom

Ze zaten samen in de lege eetzaal

Gevuld met gebarsten porselein

Oud nieuws waaide over de vuile vloer

En op het bordje op de deur stond "this way out", dat was alles

Dat is alles wat het zei