Earths Last Picture - Darkthrone

We sail the seas, of negativity

To banish kindness from this place

(Sans scruples, sans humility)

To behold the fierceness of wolves

Assailing ye saints thoroughly

(Sans love, sans compassion)

To behold the wails of thine in affright

Whilst evil preyeth upon thy hearts

(Sans warmth, sans pity)

To behold a world, darkly astir

Rising in madness and mystery

(sans light, sans life)

Would ye not rather fall into pleasant reverie

Than to tremble amidst, this old memory?

Alas for the damned thou art… now ye behold!

Tis the rise of satanic divinity…

Oh we rejoice at the destruction

Of all ye have ever lived for…

Hark!

as lands tremble, and empires fall

Ye may hear us laugh with sardonic wrath

(tis the voices from the past)

Aye we can not mourn, for

Never morrow shall dawn

World without end…

We bevaren de zeeën, van negativiteit

Om vriendelijkheid van deze plek te verbannen

(Zonder scrupules, zonder nederigheid)

Om de woestheid van wolven te aanschouwen

U heiligen grondig aanvallen

(Zonder liefde, zonder mededogen)

Om het gejammer van u bang te aanschouwen

Terwijl het kwaad op uw harten jaagt

(Zonder warmte, zonder medelijden)

Om een ​​wereld te aanschouwen, duister in beweging

Opkomend in waanzin en mysterie

(zonder licht, zonder leven)

Zou je niet liever in aangename mijmeringen vervallen?

Dan te beven temidden van deze oude herinnering?

Helaas voor de verdoemden bent u... nu ziet u!

Dit is de opkomst van satanische goddelijkheid...

Oh we verheugen ons over de vernietiging

Van alles waar je ooit voor hebt geleefd...

hoor!

terwijl landen beven en rijken vallen

U kunt ons horen lachen met sardonische toorn

(dit zijn de stemmen uit het verleden)

Ja, we kunnen niet rouwen, want

Nooit zal morgen aanbreken

Wereld zonder einde…