I'm Hans Christian Anderson - Danny Kaye

I’m Hans Christian Andersen,

I’ve many a tale to tell

And though I’m a cobbler,

I’d say I tell them rather well

I’ll mend your shoes and I’ll fix your boot

when I have a moment free

when I’m not otherwise occupied

as a purple duck, or a mountain side,

or a quarter after three

I’m Hans Christian Andersen,

Andersen, that’s me!

I’m Hans Christian Andersen,

I bring you a fable rare

There once was a table,

who said «Oh how I’d love a chair»

And then and there came a sweet young chair

all dressed in a bridal gown

He said to her in a voice so true

«Now I did not say I would marry you

But I would like to sit down»

I’m Hans Christian Andersen,

Andersen’s in town.

I write myself a note each day,

and I place it in my hat.

The wind comes by, the hat blows high

but that not the end of that

For 'round and 'round the world it goes

it lands here right behind myself,

I pick it up, and I read the note,

which is merely to remind myself

I’m Hans Christian Andersen,

Andersen, that’s me!

I’m Hans Christian Andersen,

My pen’s like a babling brook

Pemit me to show you, Dear Sir,

my very latest book

Now here’s a tale of a simple fool,

just glance at a page or two

You laugh «Ha Ha"but you blush a bit

For you realize while you’re reading it

That it’s also reading you

I’m Hans Christian Andersen,

Andersen, that’s who!

I’m Hans Christian Andersen,

and this is an April day

It’s full of the magic I need

to speed me my way

My pocket book has an empty look

I limp on a lumpy shoe

Or if I wish I am a flying fish,

or a millionaire with a rocking chair,

and a dumpling in my stew

I’m Hans Christian Andersen,

Andersen, that’s who!

Ik ben Hans Christian Andersen,

Ik heb veel verhalen te vertellen

En hoewel ik een schoenlapper ben,

Ik zou zeggen dat ik het ze best goed vertel

Ik repareer je schoenen en ik repareer je laars

wanneer ik een moment vrij heb

als ik niet anders bezig ben

als een paarse eend, of een bergzijde,

of een kwart over drie

Ik ben Hans Christian Andersen,

Andersen, dat ben ik!

Ik ben Hans Christian Andersen,

Ik breng je een fabel zeldzaam

Er was eens een tafel,

die zei: "Oh wat zou ik graag een stoel willen"

En toen kwam er een lieve jonge stoel

allemaal gekleed in een bruidsjurk

Hij zei tegen haar met een stem die zo waar was:

«Nu heb ik niet gezegd dat ik met je zou trouwen

Maar ik wil graag gaan zitten»

Ik ben Hans Christian Andersen,

Andersen is in de stad.

Ik schrijf mezelf elke dag een briefje,

en ik plaats het in mijn hoed.

De wind komt voorbij, de hoed waait hoog

maar dat is niet het einde van dat

Voor 'round and'round the world it go'

het landt hier vlak achter mij,

Ik pak het op en lees het briefje,

wat alleen maar is om mezelf eraan te herinneren

Ik ben Hans Christian Andersen,

Andersen, dat ben ik!

Ik ben Hans Christian Andersen,

Mijn pen is als een kabbelende beek

Staat u mij toe u te laten zien, Geachte heer,

mijn allerlaatste boek

Hier is een verhaal van een simpele dwaas,

kijk gewoon naar een pagina of twee

Je lacht "Ha Ha" maar je bloost een beetje

Want je realiseert je terwijl je het leest

Dat het jou ook leest

Ik ben Hans Christian Andersen,

Andersen, dat is wie!

Ik ben Hans Christian Andersen,

en dit is een aprildag

Het zit vol met de magie die ik nodig heb

om me op weg te helpen

Mijn zakboek ziet er leeg uit

Ik mank op een hobbelige schoen

Of als ik zou willen dat ik een vliegende vis ben,

of een miljonair met een schommelstoel,

en een knoedel in mijn stoofpot

Ik ben Hans Christian Andersen,

Andersen, dat is wie!