Slalom - Daniel Striped Tiger

Down at the park was where I saw you.

In flowers, in blankets over brick homes.

Running your name through the reeds, I ask you:

Was it somebody you saw in the street?

Dead in the park was how I found you,

Among brick names were flower beds.

Running your name through the reeds, I ask you:

Was it someone that you met in the street?

(Let's realize our motion here:

The time is now.

The windows glow blue).

And if a leg was broken —

You’d somehow blame the pavement.

Pushing forth the waiting list.

There’s no more room for blackmail.

I tried to stand up (I lost my balance).

I tried to stand up (I lost my balance and fell).

Fifteen times (Fifteen times).

They blasted holes through the clouds.

Beneden in het park was waar ik je zag.

In bloemen, in dekens over bakstenen huizen.

Je naam door het riet halend, vraag ik je:

Was het iemand die je op straat zag?

Dood in het park was hoe ik je vond,

Onder de stenen namen waren bloembedden.

Je naam door het riet halend, vraag ik je:

Was het iemand die je op straat tegenkwam?

(Laten we onze beweging hier realiseren:

Nu is het moment.

De ramen gloeien blauw).

En als er een been was gebroken...

Je zou op de een of andere manier de bestrating de schuld geven.

Doorschuiven van de wachtlijst.

Er is geen ruimte meer voor chantage.

Ik probeerde op te staan ​​(ik verloor mijn saldo).

Ik probeerde op te staan ​​(ik verloor mijn evenwicht en viel).

Vijftien keer (Vijftien keer).

Ze schoten gaten door de wolken.