I Could Write a Book - Dan Wall, Maxine Sullivan, Bob Haggart

Mom, I know I let you down

And though you say the days are happy

Why is the power off, and I’m fucked up?

And, Mom, I know he’s not around

But don’t you place the blame on me

As you pour yourself another drink, yeah.

I guess we are who we are

Headlights shining in the dark night I drive on

Maybe we took this too far

I went in headfirst

Never thinking about who what I said hurt, in what verse

My mom probably got it the worst

The brunt of it, but as stubborn as we are

Did I take it too far?

But regardless I don’t hate you 'cause, Ma,

You’re still beautiful to me, 'cause you’re my mom

Though far be it from you to be calm, our house was Vietnam

Desert Storm and both of us put together can form an atomic bomb equivalent to

Chemical warfare

And forever we can drag this on and on

But, agree to disagree

That gift from me up under the Christmas tree don’t mean shit to me

You’re kicking me out?

It’s 15 degrees and it’s Christmas Eve (little prick

just leave)

Ma, let me grab my fucking coat, anything to have each other’s goats

Why we always at each other’s throats?

Especially when dad, he fucked us both

We’re in the same fucking boat, you’d think that it’d make us close (nope)

Further away it drove us, but together headlights shine, a car full of

belongings

Still got a ways to go, back to grandma’s house it’s straight up the road

And I was the man of the house, the oldest, so my shoulders carried the weight

of the load

Then Nate got taken away by the state at eight years old,

And that’s when I realized you were sick and it wasn’t fixable or changeable

And to this day we remained estranged and I hate it though, but

'Cause to this day we remain estranged and I hate it though

'Cause you ain’t even get to witness your grand babies grow

But I’m sorry, Mama, for «Cleaning Out My Closet», at the time I was angry

Rightfully maybe so, never meant that far to take it though,

'cause now I know it’s not your fault, and I’m not making jokes

That song I no longer play at shows and I cringe every time it’s on the radio

And I think of Nathan being placed in a home

And all the medicine you fed us

And how I just wanted you to taste your own,

But now the medications taken over

And your mental state’s deteriorating slow

And I’m way too old to cry, the shit is painful though

But, Ma, I forgive you, so does Nathan, yo

All you did, all you said, you did your best to raise us both

Foster care, that cross you bear, few may be as heavy as yours

But I love you, Debbie Mathers, oh, what a tangled web we have,

'cause one thing I never asked was

Where the fuck my deadbeat dad was

Fuck it, I guess he had trouble keeping up with every address

But I’d have flipped every mattress, every rock and desert cactus

Own a collection of maps and followed my kids to the edge of the atlas

Someone ever moved them from me?

That you coulda bet your asses

If I had to come down the chimney dressed as Santa, kidnap them

And although one has only met their grandma once

You pulled up in our drive one night as we were leaving to get some hamburgers

Me, her and Nate, we introduced you, hugged you

And as you left I had this overwhelming sadness come over me

As we pulled off to go our separate paths,

And I saw your headlights as I looked back

And I’m mad I didn’t get the chance to thank you for being my Mom and my Dad

So, Mom, please accept this as a tribute I wrote this on the jet

I guess I had to get this off my chest,

I hope I get the chance to lay it before I’m dead

The stewardess said to fasten my seatbelt, I guess we’re crashing

So if I’m not dreaming, I hope you get this message that I’ll always love you

from afar

'Cause you’re my Ma

I want a new life (start over)

One without a cause (clean slate)

So I’m coming home tonight (yeah)

Well, no matter what the cost

And if the plane goes down

Or if the crew can’t wake me up

Well, just know that I’m alright

I was not afraid to die

Oh, even if there’s songs to sing

Well, my children will carry me

Just know that I’m alright

I was not afraid to die

Because I put my faith in my little girls

So I never say, «Goodbye, cruel world.»

Just know that I’m alright

I am not afraid to die

I want a new life

Mam, ik weet dat ik je teleurstel

En hoewel je zegt dat de dagen gelukkig zijn

Waarom is de stroom uitgeschakeld en ben ik het zat?

En, mam, ik weet dat hij er niet is

Maar geef mij niet de schuld

Terwijl je jezelf nog een drankje inschenkt, ja.

Ik denk dat we zijn wie we zijn

Koplampen schijnen in de donkere nacht waar ik door rijd

Misschien hebben we dit te ver doorgevoerd

Ik ging met mijn hoofd naar binnen

Nooit nadenken over wie wat ik zei pijn deed, in welk vers

Mijn moeder kreeg het waarschijnlijk het ergst

De dupe ervan, maar net zo koppig als we zijn

Heb ik het te ver doorgevoerd?

Maar hoe dan ook, ik haat je niet, want, ma,

Je bent nog steeds mooi voor me, want je bent mijn moeder

Hoewel het verre van u is om kalm te zijn, was ons huis Vietnam

Desert Storm en wij beiden kunnen samen een atoombom vormen die gelijk is aan:

Chemische oorlogsvoering

En voor altijd kunnen we dit maar door blijven slepen

Maar ga akkoord om niet akkoord te gaan

Dat cadeau van mij onder de kerstboom betekent niets voor mij

Je schopt me eruit?

Het is 15 graden en het is kerstavond (prikkie .)

ga gewoon weg)

Ma, laat me mijn verdomde jas pakken, alles om elkaars geiten te hebben

Waarom we elkaar altijd naar de keel vliegen?

Vooral toen pa ons allebei neukte

We zitten in hetzelfde schuitje, je zou denken dat het ons dichtbij zou brengen (nee)

Verder weg reed hij ons, maar samen schijnen koplampen, een auto vol

bezittingen

Ik heb nog een weg te gaan, terug naar oma's huis, het is recht op de weg

En ik was de man des huizes, de oudste, dus mijn schouders droegen het gewicht

van de lading

Toen werd Nate op achtjarige leeftijd door de staat weggehaald,

En toen realiseerde ik me dat je ziek was en het was niet te repareren of te veranderen

En tot op de dag van vandaag bleven we van elkaar vervreemd en ik haat het, maar

Want tot op de dag van vandaag blijven we van elkaar vervreemd en ik haat het echter

Omdat je niet eens kunt zien hoe je kleinkinderen groeien

Maar het spijt me, mama, voor het opruimen van mijn kast, toen ik boos was

Terecht misschien, maar het was nooit zo ver om het te nemen,

want nu weet ik dat het niet jouw schuld is, en ik maak geen grappen

Dat nummer dat ik niet meer speel bij shows en ik huiver elke keer als het op de radio is

En ik denk aan Nathan die in een huis wordt geplaatst

En al het medicijn dat je ons hebt gegeven

En hoe ik wilde dat je je eigen proefde,

Maar nu zijn de medicijnen overgenomen

En je mentale toestand verslechtert langzaam

En ik ben veel te oud om te huilen, maar de shit is wel pijnlijk

Maar mama, ik vergeef het je, Nathan ook, joh

Alles wat je deed, alles wat je zei, je deed je best om ons allebei op te voeden

Pleegzorg, dat kruis draag je, weinigen zijn misschien zo zwaar als de jouwe

Maar ik hou van je, Debbie Mathers, oh, wat een verward web hebben we,

want een ding dat ik nooit heb gevraagd was:

Waar was verdomme mijn doodsbange vader

Verdomme, ik denk dat hij moeite had om elk adres bij te houden

Maar ik zou elke matras hebben omgedraaid, elke rots en woestijncactus

Bezit een verzameling kaarten en volgde mijn kinderen tot aan de rand van de atlas

Heeft iemand ze ooit van me weggehaald?

Dat je je kont zou kunnen verwedden

Als ik verkleed als kerstman door de schoorsteen moet komen, ontvoer ze dan

En hoewel je hun oma maar één keer hebt ontmoet

Je stopte op een avond in onze oprit toen we vertrokken om wat hamburgers te halen

Ik, haar en Nate, we hebben je voorgesteld, je omhelsd

En toen je wegging, kwam er een overweldigende droefheid over me heen

Terwijl we vertrokken om onze eigen weg te gaan,

En ik zag je koplampen toen ik achterom keek

En ik ben boos dat ik niet de kans heb gekregen om je te bedanken dat je mijn moeder en mijn vader bent

Dus, mam, accepteer dit alsjeblieft als een eerbetoon. Ik heb dit op de jet geschreven

Ik denk dat ik dit van me af moest zetten,

Ik hoop dat ik de kans krijg om het te leggen voordat ik dood ben

De stewardess zei dat ik mijn veiligheidsgordel moest vastmaken, ik denk dat we crashen

Dus als ik niet droom, hoop ik dat je dit bericht krijgt dat ik altijd van je zal houden

van ver

Omdat je mijn ma bent

Ik wil een nieuw leven (opnieuw beginnen)

Een zonder oorzaak (schone lei)

Dus ik kom vanavond naar huis (ja)

Nou, wat het ook kost

En als het vliegtuig neerstort

Of als de bemanning me niet wakker kan maken

Nou, weet gewoon dat het goed met me gaat

Ik was niet bang om te sterven

Oh, zelfs als er liedjes zijn om te zingen

Nou, mijn kinderen zullen me dragen

Weet gewoon dat het goed met me gaat

Ik was niet bang om te sterven

Omdat ik mijn vertrouwen stel in mijn kleine meisjes

Dus ik zeg nooit: "Tot ziens, wrede wereld."

Weet gewoon dat het goed met me gaat

Ik ben niet bang om te sterven

Ik wil een nieuw leven