Sutter's Mill - Dan Fogelberg

In the Spring of Forty-seven,

So the story, it is told,

Old John Sutter went to the mill site

Found a piece of shining gold.

Well, he took it to the city

Where the word, like wildfire, spread.

And old John Sutter soon came to wish he’d

Left that stone in the river bed.

For they came like herds of locusts

Every woman, child and man

In their lumbering Conestogas

They left their tracks upon the land.

Some would fail and some would prosper

Some would die and some would kill

Some would thank the Lord for their deliverance

And some would curse John Sutter’s Mill.

Well, they came from New York City,

And they came from Alabam'

With their dreams of finding fortunes

In this wild unsettled land.

Well, some fell prey to hostile arrows

As they tried to cross the plains.

And some were lost in the Rocky Mountains

With their hands froze to the reins.

Oh…

Well, some pushed on to California

And others stopped to take their rest.

And by the Spring of Eighteen-sixty

They had opened up the west.

And then the railroad came behind them

And the land was plowed and tamed,

When Old John Sutter went to meet his maker,

He’d not one penny to his name.

Oh…

And some would curse John Sutter’s Mill

Some men’s thirsts are never filled.

In de lente van zevenenveertig,

Dus het verhaal, het wordt verteld,

Old John Sutter ging naar de fabriekssite

Ik heb een stuk glanzend goud gevonden.

Nou, hij nam het mee naar de stad

Waar het woord zich als een lopend vuurtje verspreidde.

En de oude John Sutter kwam al snel met de wens dat hij

Liet die steen in de rivierbedding.

Want ze kwamen als kudden sprinkhanen

Elke vrouw, kind en man

In hun logge Conestogas

Ze lieten hun sporen achter op het land.

Sommigen zouden falen en sommigen zouden gedijen

Sommigen zouden sterven en sommigen zouden doden

Sommigen zouden de Heer danken voor hun verlossing

En sommigen zouden John Sutter's Mill vervloeken.

Nou, ze kwamen uit New York City,

En ze kwamen uit Alabam'

Met hun dromen om fortuinen te vinden

In dit woeste, onrustige land.

Sommigen vielen ten prooi aan vijandige pijlen

Terwijl ze probeerden de vlaktes over te steken.

En sommigen gingen verloren in de Rocky Mountains

Met hun handen bevroor aan de teugels.

Oh…

Nou, sommigen gingen door naar Californië

En anderen stopten om uit te rusten.

En tegen de lente van achttien-zestig

Ze hadden het westen geopend.

En toen kwam de spoorlijn achter hen aan

En het land werd omgeploegd en getemd,

Toen Old John Sutter zijn maker ging ontmoeten,

Hij had geen cent op zijn naam staan.

Oh…

En sommigen zouden John Sutter's Mill vervloeken

De dorst van sommige mannen wordt nooit gevuld.