Image and Able - Damiera

My thoughts carry on away from the path

I’m falling asleep

This isn’t enough to keep me hanging down below

If I got out beyond the lull and surfaced moving my feet

Oh!

where I could be

And leave the dreamers down below

Hey now, hey now

I don’t want what’s ordinary, ordinary’s only good enough

I’m bound to feel enough to leave the rest behind

Pressed against how time is only getting lost

And leaves us blinded in the dust

Faults to share upon we’re truly scared

Are suggestions worth depending on?

Optimistic thoughts are getting lofted loud and wishing talking all at once

But I’m infected with a want for higher place

Its got me tied up in knots

Don’t want what’s ordinary, ordinary’s only good enough

The more I wait the more I find that I have never asked enough

But it seems to fade before we’re telling how it feels

Woah -aoh -aoh -oh

My thoughts they’re telling me I’m pushing them down, down, down

What if I could go ascend steadily over time?

No. I’m far too impatient

One side I’m idealistic and the other side I’ve been wild with hope

And holding out for perfection

What’s a chance got if I bury the odds?

What’s wide open if I stay inside?

At least dreaming is building

Don’t want what’s ordinary, don’t know what’s only good enough

The more I wait the more I’ve wasted, wasted

Don’t want what’s ordinary, but I’ve been waiting long enough

It’s time that I find how I’ve wasted, wasted away

Mijn gedachten gaan verder weg van het pad

Ik val in slaap

Dit is niet genoeg om me beneden te houden

Als ik uit de stilte stapte en bovenkwam terwijl ik mijn voeten bewoog

Oh!

waar ik zou kunnen zijn

En laat de dromers hieronder achter

Hé nu, hé nu

Ik wil niet wat gewoon is, gewoon is alleen goed genoeg

Ik zal zeker genoeg voelen om de rest achter te laten

Gedrukt tegen hoe de tijd alleen maar verloren gaat

En laat ons verblind in het stof

Fouten om te delen, we zijn echt bang

Zijn suggesties de moeite waard?

Optimistische gedachten worden luid verheven en wensen allemaal tegelijk te praten

Maar ik ben besmet met een behoefte aan een hogere plek

Het heeft me vastgebonden in de knoop

Wil niet wat gewoon is, gewoon is alleen goed genoeg

Hoe langer ik wacht, hoe meer ik merk dat ik nooit genoeg heb gevraagd

Maar het lijkt te vervagen voordat we vertellen hoe het voelt

Woah -aoh -aoh -oh

Mijn gedachten vertellen me dat ik ze naar beneden, naar beneden, naar beneden duw

Wat als ik in de loop van de tijd gestaag zou kunnen stijgen?

Nee. Ik ben veel te ongeduldig

Aan de ene kant ben ik idealistisch en aan de andere kant ben ik wild van hoop geweest

En volharden in perfectie

Wat is een kans als ik de kansen begraaf?

Wat staat er wijd open als ik binnen blijf?

Dromen is tenminste bouwen

Wil niet wat gewoon is, weet niet wat alleen goed genoeg is

Hoe meer ik wacht, hoe meer ik heb verspild, verspild

Ik wil niet wat gewoon is, maar ik heb lang genoeg gewacht

Het is tijd dat ik vind hoe ik heb verspild, weggegooid